Afscheid van clubicoon Wout Brama: 'Die kleedkamer ga ik misschien wel het meeste missen'

Tranen bij Wout Brama als hij zondagmiddag na 78 minuten spelen het verlaat. Zijn carrière als profvoetballer zit erop. En wat is er mooier dan die af te sluiten met een basisplaats bij zijn FC Twente?

Kantoortje van Jans

Donderdagavond na de eerste wedstrijd in de play-off finale tegen Sparta komt Ron Jans naar hem toe. Michal Sadilek heeft die avond zijn tweede gele kaart gepakt in deze play-offs en is geschorst voor de return in Enschede zondagmiddag. De hoofdtrainer denkt al na over wie de Tsjech moet gaan vervangen.

'En, zondag?' zijn de woorden voor zijn routinier Wout Brama. "Toen dacht ik: oké hij denkt erover mij te laten spelen. Vrijdagochtend kwam hij bij me en zei: 'Heb je even? Dus ik liep met hem mee naar zijn kantoortje en begon al te lachen, want ik wist al welke kant het uitging natuurlijk. Hij zegt: 'Wat lach je?' 'Ik denk dat je me op gaat stellen'. Toen zei hij: 'Ja, sommige dingen in het voetbal moeten zo zijn. Je gaat starten.'"

Alle prijzen gewonnen

Een prachtig moment voor Brama. "Op deze manier heb ik met Europees voetbal in de basis afgesloten. Dat is natuurlijk mooier dan dat je nog even twee minuten meepakt voor de vorm." Het zou geen passend eind zijn geweest voor de loopbaan die Brama bij FC Twente achter de rug heeft. Op zijn twaalfde meldde hij zich bij de jeugdopleiding en met achttien jaar debuteerde hij in het eerste elftal.

Hij was een vaste waarde in de gloriejaren van FC Twente en won met de club alle prijzen die er in Nederland te winnen zijn. De beker in 2011 en de Johan Cruijff Schaal in 2010 en 2011. Maar de absolute hoofdprijs is de landstitel in 2010.

Zwaar seizoen

Er volgen uitstapjes naar achtereenvolgens PEC Zwolle, FC Utrecht en Central Coast Mariners in Australië, maar in 2018 keert hij terug bij FC Twente. Eigenlijk wil hij zijn buitenlandse avontuur nog wel verlengen, maar de plicht roept. Althans, zo voelt het. FC Twente is net gedegradeerd en Brama wil de club helpen na één seizoen weer terug te keren naar het hoogste niveau.

Die missie slaagt, maar makkelijk is het niet. De gevoelde verantwoordelijkheid rust flink op zijn schouders. "Dat seizoen was gewoon echt heel zwaar. Naar het einde toe was het echt heel pittig, omdat ik last had van mijn achillespezen. Ik ben nog in Duitsland geweest voor behandelingen en ik kon eigenlijk echt niet spelen. Maar ja, iedereen vroeg me wel om te spelen. Teamgenoten, journalisten, mensen van de club zeiden: 'jij moet spelen, jij moet spelen, jij moet spelen'. Ik ben de met fysio en de dokter gaan zitten en dan toch maar spelen."

Niet voor een andere club

FC Twente wordt dat jaar kampioen en dus zijn die gebrachte offers niet voor niets geweest. "Ik ben heel erg blij dat ik dat gedaan heb. Terugkomen uit Australië om te helpen de club terug te brengen waar die hoort. Maar als je me nu vraagt of ik het nog een keer zou doen, dan zou ik misschien wel nee zeggen. Tuurlijk, voor FC Twente zou ik het weer doen, maar voor een andere club zou ik het niet nog een keer kunnen."

What happens in the dressingroom...

Nu zit het er dus op voor Brama, die wel weet wat hij het meeste gaat missen. "Ik vind de humor in de kleedkamer heel erg leuk. Ik denk er dat bijna geen werkomgeving te vinden is die daar op lijkt. Ik hoop die ooit wel te vinden, maar ik ben bang dat die er niet is. Heel jong, heel levendig, vol met verschillende karakters. Ik kan daar enorm van genieten."

Maar een paar anekdotes uit de doeken doen, daar waagt hij zich niet aan. "Er gebeuren natuurlijk heel veel dingen in zo'n kleedkamer. Allemaal jonge gasten die lol hebben met elkaar, daar gebeuren ook wel eens dingen die beter niet naar buiten kunnen komen."