Gepensioneerde fietsenmaker Wim (72) geeft passie voor het vak door bij leerwerkplaats 't Keldertje
Bij fietswerkplaats ‘t Keldertje in Hengelo kunnen jongeren én mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt werkervaring opdoen als fietsenmaker. Een sociale werkplek, waar niets moet en alles mag. Via het praktijkonderwijs, de gemeente of het COA komen er verschillende doelgroepen binnen. De 72-jarige Wim Hubers is de drijvende kracht achter de werkplaats. Inmiddels is hij al lang en breed met pensioen, maar de fietsenmaker wil nog lang niet stoppen. "Mensen zijn altijd blij als je de boel weer heel maakt."
Leerwerkplaats
In zijn kelder in het Hazemeijercomplex voelt Wim Hubers zich helemaal thuis. Zijn werk als fietsenmaker beschouwt hij als zijn hobby. 'Ik heb hier mijn vrijheid en we gaan hier heel normaal met elkaar om." In zijn leerwerkplaats leert Wim zijn pupillen niet alleen hoe je een fiets repareert maar ook hoe je sociaal met elkaar omgaat. Het is zijn lust en zijn leven: "Ik ga hier nooit meer weg, ze moeten me hier in een houten kist wegdragen."
Vooruitgang
Wim zit hier al vanaf 1 juni 2011. "Ik liep hier tegenaan. Ik kon ook niet stoppen met werken. Het is leuk werk. Een fiets die kapot is, repareren we hier. Je kunt het wel nieuw doen, maar daar leer je niets van." Wim en zijn jongens maken tegenwoordig van gewone fietsen elektrische fietsen. "Als je niet meegaat met de moderne dingen loop je achteruit. Wij gaan nu ook elektrisch."
Gemêleerd gezelschap
Wim werkt met leerlingen die via instanties komen, zodat ze ook verzekerd zijn. Zo werken er bijvoorbeeld asielzoekers voor de dagbesteding en jongeren die praktijkonderwijs volgen. Ook oudere jongeren: Hans van Laar maakte een opmerkelijke carrièreswitch: van een kantoorbaan bij het UWV (het verzorgen van uitkeringen) naar fietsenmaker. In de fietswerkplaats doet hij ervaring op als stagiair. "Ik sleutelde altijd graag aan mijn Gazelle, maar hier komt veel meer bij kijken!" Voor hem is 't Keldertje een belangrijke werkplek: "Ik ben nu de hele dag met fietsen bezig in een gemêleerd gezelschap."
Vader
Zijn jonge collega Jeroen van Esch bevalt het ook uitstekend bij Wim. Vindt hij het werk leuk? Jeroen is pragmatisch: "Het ligt eraan wat het beestje heeft." Wim is maar wát gek met Jeroen. "We werken al samen sinds ik hier kwam. Jeroen heeft kwaliteiten. Hij is niet alleen een hele goede fietsenmaker en fietsenpoetser - hij slaat geen detail over - maar hij is ook heel betrouwbaar. Zo lang ik leef, blijft Jeroen bij me." Die middag moet Jeroen naar de tandarts. Het is tekenend hoe hij afscheid neemt: "Tot morgen vader!"
Kleine portemonnee
't Keldertje werkt zonder subsidie en toch houdt Wim rekening met de mensen met een kleine beurs. Hij financiert de fietswerkplaats via zijn eigen pensioen. Van ophouden met werken is geen sprake en niet alleen maar omdat fietsenmaken zijn hobby is. Als hij werkt vergeet hij ook dat hij hoofdpijn heeft (overgehouden aan een ernstig ongeluk op zijn 13de), of een zere hand. "Zo zit dat! Gewoon aanpakken!"
