Wie gaat de komende vier jaar knopen doorhakken in Overijssel? Die vraag hangt nadrukkelijk boven het provinciehuis, waar BBB samen met de vier coalitiepartners inzet op een nieuwe bestuurscultuur. Maar hoe dat er precies uitziet? Daar kwam gisteren geen sluitend antwoord op tijdens het bespreken van het nieuwe coalitieakkoord. "Je kan zeggen dat we alles samen gaan doen, maar je wil ook geen Poolse landdag."
Nog niet direct alle plannen voor de komende vier jaar dichttimmeren. Die wens hadden bijna alle partijen vlak na de verkiezingen, toen nog niet bekend was welke partijen in de coalitie zouden komen. Zodat het beleid de komende vier jaar in samenspraak vormgegeven kan worden, door oppositie en coalitie. Maar nu er zo'n coalitieakkoord op hoofdlijnen op tafel ligt, blijkt de onvrede over het gebrek aan concrete plannen toch enorm groot.
"Dit is hele saaie, weinig zeggende kost", vat Fred Kerkhof (JA21) het akkoord samen tijdens de vergadering in het provinciehuis in Zwolle. Ook D66-collega Renilde Huizenga mist concrete plannen. "Het zijn containerbegrippen, mooie woorden, mooie plaatjes. Is dat handig in een tijd waarin keuzes gemaakt moeten worden?"
De belofte dat de nieuwe bestuurders veel meer naar de inwoners gaan luisteren, roept vraagtekens op bij Rick Brink (CDA): "We gaan alleen nog maar meer praten voordat we iets besluiten. Wordt er nog wel geregeerd?" Bijna alle partijen roepen de vijf coalitiepartners (BBB, GroenLinks, VVD, PvdA en SGP) op om in het najaar met concrete plannen te komen. Om antwoord te geven op die ene vraag die telkens terugkeert: Hoe?
Toch is een akkoord op hoofdlijnen precies waar de meeste partijen op hoopten. Als niet alles besloten is, liggen er voor elke partij kansen om de komende vier jaar bij te sturen en mee te denken. "Iedereen zegt: timmer het niet dicht, zorg dat we het de komende jaren samen kunnen doen", schetst Carla Evers (BBB) de situatie van vlak na de verkiezingen. "Dus nee, een akkoord op hoofdlijnen is niet per ongeluk. Dat is niet voor ons uitschuiven, maar de hoofdlijnen vastzetten."
Al moet het wel samen. Schouder aan schouder, zoals de titel van het akkoord luidt. Maar dat klinkt makkelijker dan het is. "Je kan wel zeggen dat we alles samen gaan doen, maar je wil ook geen Poolse landdag", denkt Annemieke Wissink (PvdA) hardop. Hoe de grove plannen precies concreet gemaakt worden, is dus nog een vraagteken.
Het is ook een vraag die de politieke partijen zichzelf moeten stellen, inclusief de oppositie, vindt Luuk Folkerts (Partij voor de Dieren). "De meeste partijen vroegen hierom, maar nu zeggen ze: zo hadden we het niet bedoeld. Misschien moeten we de discussie fundamenteler voeren: wat bedoelen wij allemaal met een akkoord op hoofdlijnen?"
Dat is een discussie voor een later moment, na de zomer. Dan moet blijken waar de nieuwe gedeputeerden, die woensdagmiddag onder toeziend oog van onder meer familie, vrienden en Caroline van der Plas geïnstalleerd werden, concreet mee aan de slag kunnen. En hoe de politiek die plannen gaat maken. Al is het soms al wel gedeeltelijk duidelijk, probeert Wissink gerust te stellen. "In het akkoord staat ook veel beleid dat we doorzetten. Het is geen blank canvas, zeker niet."