Halve eeuw ’t Aahoes als opmaat naar zelfvoorzienend kloppend hart van Aadorp
De Aadorpers hebben grote plannen met hun dorpshuis ’t Aahoes. Sinds een nieuw bestuur de buurtvoorziening aan de Albardastraat nieuw leven inblies, blijkt eens te meer wat een dorpshuis voor de sociale cohesie van een kleine kern met zo’n 1500 inwoners betekent. “Het Oktoberfest was de bevestiging dat we door moesten zetten.”
Op 21 oktober is het groot feest als het 50-jarig bestaan van de accommodatie aan de Albardastraat wordt gevierd. Er is een feestcommissie in het leven geroepen en er wordt een grote reünie gehouden met onder andere een eenmalige terugkeer van Toneelgezelschap Togo dat hier decennialang de Aadorpers vermaakte. Wie had dat een paar jaar geleden kunnen denken? ’t Aahoes leek immers op sterven na dood. Huidig voorzitter Arjan Gerrits van een nieuw stichtingsbestuur behoort tot de kartrekkers die ’t Aahoes weer vlot wisten te trekken. Hij blikt terug op de afgelopen tweeënhalf jaar.
Jeugdherinneringen
Geboren en getogen in Aadorp vertrok Arjan Gerrits in 1999 naar Almelo. Net als veel generatiegenoten wilde hij op zichzelf gaan wonen en dat zat er in zijn eigen dorp niet in wegens gebrek aan woonruimte. In 2018 keerde hij terug op z’n geboortegrond langs het kanaal. Toen hij dat jaar op een mooie zomeravond met zijn vrouw langs ’t Aahoes wandelde, had hij al van het verval vernomen. ”Heel veel Aadorpers bewaren mooie jeugdherinneringen aan het dorpshuis en groeiden ermee op. Ikzelf ook. Maar naar het scheen was het een aflopende zaak. Tijdens die avondwandeling met mijn vrouw stelden we samen vast dat ’t Aahoes niet verloren mocht gaan. Niet veel later zijn een paar gelijkgestemde enthousiastelingen bij elkaar gaan zitten om een plan te maken voor behoud van ’t Aahoes. De vraag was alleen hoezeer het dorpshuis nog leefde onder de Aadorpers.”
Kleine kernen
Sommige dorpsgenoten dachten zelfs dat het doek al was gevallen en ’t Aahoes al dicht zat. Gerrits kan het zich nauwelijks voorstellen. “Het zegt wel iets over de functie van het dorpshuis op dat moment en de activiteiten die er nog werden georganiseerd voor de inwoners. Pijnlijk. Want als je ergens een voorziening als deze nodig hebt, is het wel in de kleine kernen. Wanneer de supermarkt, de kroeg en de kerk sluiten, komt de leefbaarheid in het geding. Hier hebben we de basisschool gelukkig nog. Dat groepje enthousiastelingen besloot in 2020 eerst maar eens een Oktoberfest te houden in de grote zaal om te peilen of de Aadorper deze plek nog wist te vinden.”
Aanstekelijke skihut-hits
Ruim 200 dorpsgenoten kochten een kaartje. Het werd een knalfeest van jewelste met veel bier aan lange ‘Duitse’ tafels, live muziek van een ietwat belegen feestband uit Hengevelde en aanstekelijke skihut-hits van de lokale DJ. Gerrits: “Voor ons de bevestiging dat we het plan moesten doorzetten. ’t Aahoes leefde nog volop in de harten van de dorpelingen. We zijn drie jaar en evenveel Oktoberfesten verder en er is in die tijd veel gebeurd. Het 50-jarig bestaan is een prachtige mijlpaal en tevens de opmaat naar de volgende 50 jaar.”
Toekomstbestendig
In tegenstelling tot veel andere buurtaccommodaties is die in Aadorp in bezit van de beherende stichting, zonder dat er hypotheek op het pand rust. “We hebben te maken met wat achterstallig onderhoud, maar verder is het een vitaal pand met een sportzaal, een biljart- en dartcafé en een grote ruimte waar 24 keer per jaar een feestje is toegestaan. Op 21 oktober gaan we ’t Aahoes vieren. Daarna gaan we verder met het toekomstbestendig maken van deze inmiddels onmisbare spil van Aadorp. Zelfvoorzienend en duurzaam.”
Gerelateerd
