Er staan huilende mensen rond de kist, er wordt gelachen en gesnikt om anekdotes en er klinkt livemuziek. Business as usual bij een uitvaart. Dat die kist in de grote zaal van Metropool staat, dat er relatief veel in het zwart geklede metalheads van de partij zijn, dat de muziek alle kanten opvliegt en dat iedereen welkom is bij de intieme ceremonie maakt het afscheid van Guido de Jongh weer compleet anders dan anders.
Iedereen die we ernaar vragen, geeft hetzelfde antwoord: Guido's afscheid had niet anders gekund. De uitvaart van een man die namens Metropool talloze festivals organiseerde, moet toch ook een festival worden? De dag kreeg als passende naam dan ook 'Guido's Laatste Festival' mee.
Iedereen die Guido en z'n familie een warm hart toedraagt, is zaterdag welkom in de Hengelose poptempel. Bij aankomst van Guido om negen uur in de ochtend plenst het. Klasgenootjes van zijn kinderen wachten hem desondanks al bellenblazend buiten op met een erehaag.
"Het was waarschijnlijk de eerste keer dat Guido ergens op tijd aankwam", grapt Wouter Huitema, goede vriend en medebandlid van Guido in de metalband Devious (2000-2014), tijdens zijn toespraak. Huitema mocht de rouwauto besturen. Hij en de andere bandleden moesten altijd op Guido wachten als hij weer eens 'dingen aan het regelen' was na een optreden. "Tegelijkertijd was hij onmisbaar als onze drijvende kracht, zowel organisatorisch als muzikaal."
Metropooldirecteur Johan de Jong had even daarvoor in zijn speech al gememoreerd dat Metropool 'één grote familie' is. Binnen die familie van betaalde krachten en vrijwilligers was Guido volgens De Jong 'een workaholic met een zeer prettige omgang; een combinatie die je niet vaak tegenkomt'.
Hij vormde voor Metropool een pijler en een baken, vertelt zijn bijna-naamgenoot: "Ik heb nu nog geen idee hoe het straks verder moet zonder hem, want zonder pijler sta je wankel en zonder baken vaar je blind." Die grote familie sterkt hem in elk geval in de gedachte dat hij er niet alleen voor staat straks: "Bij de organisatie van dit festival stak werkelijk iedereen de handen uit de mouwen. Ik moest eerder mensen afremmen dan enthousiasmeren. Dat is wel heel bijzonder."
Metropool-collega en collega-muzikant Adri Karsenberg (Fratsen, Dancing Dollekamp) zegt het treffend: "Guido was er al bij in het Metropool aan de Wemenstraat. Ik hoorde iemand zeggen dat Guido de ziel van het oude Metropool heeft meegenomen naar hier. Dat klopt. Het is nog steeds een familie, al is het wel een klotemanier om er zo achter te komen."
Voor de Enschedese uitvaartondernemer Karen Hof is elke uitvaart uniek, maar de organisatie van Guido de Jonghs afscheid was wel van de buitencategorie, vertelt ze. Vanwege de locatie, het aantal gasten en het feit dat ze al eens met Guido had samengewerkt bij de voorbereiding van de uitvaart van een van zijn beste vrienden. Hof: "Toen zei ik al tegen hem, dat mocht-ie ooit weggaan bij Metropool, ik hem graag in mijn team zou willen hebben."
Een van de mensen in dat team van Karen Hof is haar man Pieter. Zijn knaloranje Saab dient als rouwauto en als vrijwilliger heet hij de hele dag mensen welkom bij de voordeur: "De meesten kennen de weg hier wel, maar die enkeling die wat onwennig om zich heen kijkt, wijs ik de weg."
Maar liefst 660 mensen namen zaterdag persoonlijk afscheid van Guido de Jongh en nog eens zeker 500 mensen volgden de ceremonie via de livestream, vertelt Karen Hof na afloop: "Maar als je ervan uitgaat dat veel mensen niet alleen naar de stream gekeken zullen hebben, verwacht ik dat dat er veel meer geweest zijn."
Frank Schilperoort sprak zijn oude muziekmaatje de laatste jaren niet zo vaak meer: "We waren twee jochies uit Borne en leerden elkaar kennen van het samen naar school in Hengelo fietsen. Met Wouter begonnen wij als tieners met Devious. Zij op gitaar, ik op drums. We oefenden in het verenigingsgebouw van de Bornse Harmonie."
Honderden optredens en een handvol platen later stopte de band in 2014 en de laatste jaren zag Frank Guido niet veel meer. "Nog niet zo lang geleden spraken we elkaar ergens en toen zeiden we dat we snel eens een biertje moesten doen. Nou, dat moeten we dan maar een keer aan de andere kant doen. En dan gaan we ook weer muziek maken. Zo knetterhard dat je het hier nog kunt horen", zegt hij met een voorzichtige glimlach.