Natuurlijk leeft hij mee, hij slaat geen ronde over. Of het nou de Tour de France is of de Giro, de Ronde van Italië; de 74-jarige voormalig profwielrenner volgt het wielrennen op de voet. Over de Vuelta, de Ronde van Spanje, die Kuiper drie keer reed, is hij duidelijk: “Het is misschien niet de allergrootste ronde maar dit jaar geven bijna alle grote jongens acte de présence.”
“Wielrennen is voor aanvallers, maar tegelijkertijd ook onvoorspelbaar. Er is in de eerste week van de Vuelta al zoveel gebeurd. Het eerste weekend werd in onheilspellend weer gekoerst.” Wie kent Hennie Kuiper niet, de wielrenner die officieel is geboren in Noord Deurningen, onder de rook van Denekamp. Maar ook de coureur die in Oldenzaal werd geëerd met een eervolle plaquette in het wegdek van de Grootestraat.
De wereldkampioen van 1975, twee keer tweede in de Tour de France (1977, 1980) en de fameuze winnaar van de Parijs-Roubaix in 1983 (ondanks materiaalpech), durft zich niet uit te laten over wie de grote kanshebber is in deze Ronde van Spanje, die in de eerste van de drie durende weken zit. “Maar Remco Evenepoel, de Belg, staat wel met 2-0 voor op zijn concurrenten van Jumbo-Visma, Primož Roglič en Jonas Vingegaard. Deze ploeg wil als eerste de drie grote rondes in een jaar winnen, dat is nog nooit gebeurd.” Vingegaard won de Tour en Roglič de Giro. Evenepoel won vorig jaar de Vuelta.
“Evenepoel won twintig seconden winst in de ploegentijdrit op Jumbo-Visma, hij won al een rit en seconden in de tussensprints, zogenaamde bonificatieseconden”, aldus Kuiper, die zeker weet dat ‘Jumbo haar plan wel klaar heeft’. “Maar wat ik graag zou willen weten, is wat hun plan is. Feit is wel dat die ploeg het fantastisch doet”, aldus de voormalig wereldkampioen wielrennen lachend. Kuiper werd twee keer vijfde en een keer zesde in de Ronde van Spanje.
“Toen ik mijn eerste Vuelta reed was Franco (voormalig dictator van Spanje red.) net van het bewind af. Toen was er een aanslag van de terroristische organisatie ETA, waardoor we om moesten fietsen in een etappe. En op elke bergtop stonden soldaten met een geweer op hun schouders. Maar ik had dat helemaal niet in de gaten want ik kwam voor de sport, haha.”
Kuiper vervolgt: “Het was wel redelijk gespannen allemaal, want het was toen nog een heel ander land. Maar sinds de Olympische Spelen van Barcelona (1992 red.) is er zoveel verbeterd, in alles. Ook omdat ze nu bij de EU zijn. De wegen en de hotels zijn veel beter geworden. Het is een prachtig land om daar te zijn en om daar te koersen. Ze hebben op wielergebied ook een aantal grote namen voortgebracht en die worden daar geëerd. De wielersport staat in Spanje heel hoog aangeschreven.”