Nog één keer herinneringen ophalen in markante school in Enschede: 'Een groot deel van mijn leven geweest'

Hoewel nog geen honderd jaar oud, is het inmiddels leegstaande schoolgebouw op de hoek van de Olieslagweg en de Jupiterstraat markant te noemen. Het pand is gebouwd in 1930 in de stijl van de Amsterdamse School. Dat is onder meer terug te zien aan het gebruik van steile daken en de karakteristieke klokkentoren naast de ingang. Het gebouw staat op de lijst met gemeentelijke monumenten en wordt dus beschermd.

Verschillende namen

De school heeft door de jaren heen verschillende namen gedragen, maar voor de meeste Enschedeërs zullen vooral T. van de Blinkschool (vernoemd naar een oude onderwijsinspecteur van de gemeente Lonneker) en basisschool de De Kosmos herinneringen oproepen. De laatste jaren was vrije school De Noorderkroon in het pand gevestigd.

Afgelopen zomer is De Noorderkroon verhuisd naar een duurzamer schoolgebouw in Stadsveld. Voor het oude gebouw wordt een andere functie gezocht. Het bracht buurtbewoners die al hun hele leven in Twekkelerveld wonen op een idee: een open dag om nog één keer te kunnen binnenkijken in de plek waar zij een groot deel van hun jeugdjaren doorbrachten.

Ruim honderd bezoekers

Het was vooraf nog even de vraag hoeveel mensen op de 'open dag' zouden afkomen. "Het bericht is wel gedeeld op de Facebookpagina van de T. van de Blinkschool, maar het blijft altijd afwachten", zegt Silvia Wolbink. Zij is een van de oud-leerlingen die achter het initiatief zitten om de deuren even op te zeten. Als het einde van de open dag nadert is zij zeer tevreden. "Meer dan honderd mensen zijn komen kijken."

Alle lagen van de samenleving

Onder die mensen ook een bijzondere gast. Dicky Kwakkel (75) - voor oud-leerlingen nog altijd juffrouw Kwakkel - werkte ruim 26 jaar in de openbare lagere school in Twekkelerveld. In 1969 begon ze als leerkracht aan de T. van de Blinkschool. Ruim tien jaar later zou ze directrice worden. Een vrouwelijke schooldirecteur was toen nog bijzonder. "Er is toen vooraf wel wat gefronst hier en daar", weet Kwakkel. "Maar uiteindelijk is dat zonder problemen gegaan, hoor."

Met juffrouw Kwakkel werd de lagere school een basisschool met kleuterklassen. Onder de naam De Kosmos ging de school verder. Volgens Kwakkel representeerde de school precies de samenstelling van wijk. "Het was geen hele rijke buurt. Hier kwamen kinderen uit alle lagen van de bevolking."

Spontane reünie

Warme herinneringen koestert juffrouw Kwakkel aan de gezellige sinterklaasvieringen. Te meer, omdat het eigen broer was die achter de mijter schuilging. In diezelfde tijd was Dineke Ebeltjes-Van de Walle een van de zwarte pieten. Ze weet nog goed hoe ze de school elk jaar op de kop zetten.

Zelf was Dineke, die bijna aan het einde van de Jupiterstraat woonde, leerling. Maar ook haar kinderen gingen naar de school. "Zonde van het plein", zegt ze als ze naar buiten kijkt. Er staan allerlei speeltoestellen op verhogingen, in het zand en tussen het groen. "Vroeger waren het allemaal tegels. Daar konden we mooi slagbal spelen."

Spontane reünie

Op de gang - die overigens in de jaren tachtig flink is veranderd - klink het gelach van een aantal mannen. Het zijn Patrick Boonstra (50), zijn broertje Wesley (41), Matthijs Koens (42) en René Storteboom (42). Ze woonden allen op Bruggenmors en de drie jongsten waren onderdeel van dezelfde vriendengroep. Of ze hebben afgesproken om te komen? "Het is puur toeval dat we elkaar hier nu tegenkomen", aldus Koens. Een spontane reünie dus.

De oude vrienden halen herinneringen op. Aan de school, maar ook aan de wijk, waar vroeger nog naar hartenlust gespeeld kon worden. "Er waren meerdere crossveldjes", weet Wesley Boonstra. "De wijk is daarna helaas wel wat achteruit gegaan." Zijn broer Patrick vertelt over een snoepwinkeltje van een man genaamd Bezembinder. "Daar kon je voor een paar cent snoep krijgen. Met volle zakken ging ik naar school om het stiekem te eten." De anderen knikken instemmend.

Andere functie

Truus Bruno-Middelbos (71) woonde bijna haar hele leven tegenover de school. En nog steeds. "Ik ging hier zelf naar school, maar ook mijn kinderen, zussen en broers", zegt Truus. In de wijkkrant schreef ze vooruitlopend op de open dag een artikel waarin ze herinneringen ophaalt.

Met pijn in haar hart stelt ze vast dat er geen onderwijs meer gegeven zal worden. "Ik hoop in ieder geval dat het niet leeg blijft staan en dat het een geschikte functie krijgt." De gemeente onderzoekt op dit moment de mogelijkheden. "Ik heb gehoord dat het om seniorenwoningen kan gaan." Of ze er zelf zou willen wonen? "Ik zou het bijna willen, maar ben ook heel gehecht aan mijn huidige woning tegenover de school."