De Enschedese zonnebloemkoning Jeroen van der Velde liep de Pacific Crest Trail (PCT). Een pad dat je van Mexico via de kuststaten van de VS naar Canada brengt. Dat was in ieder geval het plan voordat het noodlot toesloeg. De Enschedeër kwam ten val, verwondde zijn elleboog en kon zijn avontuur niet afmaken.
De Pacific Crest Trail is een wandelroute van maar liefst 4200 kilometer lang. Van der Velde begon aan dit avontuur om demonen uit zijn verleden te confronteren en te overwinnen. Zowel een verslaving als het verlies van dierbaren hadden een grote impact op hem, en hij besloot deze immense uitdaging aan te gaan. "Mijn vrienden zeiden al tegen mij: 'Jeroen, jij kunt dit niet. Je zult snel terugkeren'. In het begin dacht ik dat ook," aldus Van der Velde.
De Enschedeër stond vooral bekend als de persoon die de hoogste zonnebloem ter wereld wilde kweken. "Ik had al aan alles gemerkt dat dit geen goede zomer zou zijn. En later bleek dat ik gelijk had. Dat gaf me de kans om aan dit avontuur te beginnen." Toch was het voor Van der Velde moeilijk om te vertrekken. "Drie dagen voor mijn vertrek overwoog ik om alles te annuleren, maar ik besefte hoe belangrijk dit voor mijn leven was. Daarom besloot ik toch te gaan."
De reis van Van der Velde verlooptt allesbehalve vlekkeloos. Hij stuit op een beer, trotseert rivieren, wordt overvallen, bevindt zich in de buurt van bosbranden, slaapt met een slang onder zijn kussen, raakt verdwaald en het grootste drama van allemaal: hij komt ten val. Na ongeveer driekwart van zijn avontuur valt de Enschedeër en bij het opvangen van de val verwondt hij zichzelf en raakt zijn schouder uit de kom. "Ik hoorde een krak en wist meteen dat mijn avontuur voorbij was."
Lees verder onder de afbeelding.
Hierna helpen twee medewandelaars de Enschedeër. Ze besluiten op de SOS-knop te drukken. Wanneer er op zo'n knop wordt gedrukt, worden de hulpdiensten geïnformeerd en wordt er een helikopter ingezet om de persoon in kwestie op te halen. "De afstand was te groot om nog verder te lopen. Dat was dus geen optie", aldus Van der Velde. "Voor mijn vrienden thuis was het ook een chaotisch moment. Ze werden 's nachts gebeld met de mededeling welke kleding ik aanhad en dat ze me met een helikopter zochten. Ze hebben gelukkig daarna elk uur gebeld om hen op de hoogte te houden."
Toch heeft de zonnebloemkweker een positief gevoel aan zijn avontuur overgehouden. "De landschappen waren voor mij heel indrukwekkend. Soms was het ook wel uitdagend. Ik liep een stukje door de woestijn en raakte zonder water. Op dat moment kwamen er twee voorbijgangers die me echt hebben gered." Ook de wilde dieren maakten indruk op de Enschedeër. "Op een ochtend was ik mijn tent aan het opruimen toen er plotseling een slang onder vandaan kroop. Toen heb ik wel even geschrokken."
"Het was voor mij op momenten echt heel zwaar. Na een aantal dagen brak ik. Ik miste mijn ouders en wilde niets anders dan hen weer zien. Toen heb ik wel even gehuild als een klein kind," geeft de Enschedeër toe. Hij heeft op meerdere momenten zijn emoties de vrije loop gelaten. "Je ontmoet een trailfamily. Dat zijn mensen waarmee je een groot deel van de PCT loopt. Je bent zo intensief met elkaar dat je echt snel een band opbouwt," zegt Van der Velde. "Toen mijn mede-wandelaars hun avontuur beëindigden omdat ze klaar waren, was dat ook heel emotioneel, maar ik heb hun contactgegevens en we houden contact."
Voor volgend jaar staan er een aantal dingen op de planning voor de Enschedeër: herstellen, bezig gaan met de zonnebloemen en het allerlaatste stukje van de Pacific Crest Trail aflopen. "Het laatste stukje ga ik 100 procent lopen. Dat voelt voor mij als een verplichting". Over zijn blessure is Van der Velde nog niet heel erg tevreden. "De dokter zegt dat het nooit meer hetzelfde wordt. Dat is voor mij lastig om te accepteren, maar het moet".