Twentse politici op weg naar het Binnenhof: Roy van Aalst (BVNL)
Wie zijn de Twentse kandidaat-Kamerleden voor de verkiezingen, later deze maand? Wat zijn hun idealen, wat lonkt er voor hen aan de Haagse horizon en wat heeft Twente daar aan? TwenteFM en 1Twente lichten hun doopceel. In een persoonlijke ontmoeting in het Arboretum in De Lutte en een aanvullend artikel. In deze aflevering: ‘the return of’ Roy van Aalst, in een recent verleden Kamerlid en Statenlid voor de PVV.
Dat ‘the return of’ behoeft een winstwaarschuwing: de kans dat Hengeloër Van Aalst (40) terugkeert in Den Haag is… niet groot. BVNL heeft last van de ruime keuze aan de conservatieve kant van het politieke spectrum. En dan met name Omtzigt’s NSC, BBB en PVV. De partij scoort in de peilingen steevast één tot geen zetels. Van Aalst staat zesde op de kandidatenlijst van Wybren van Haga’s Belang van Nederland.
Van PVV naar BVNL
Van Aalst typeert zichzelf als conservatief-liberaal en zei zich bij de overstap van de PVV naar BVNL ‘misschien wel beter thuis te voelen’ bij die laatste partij. Op de website van BVNL is Van Aalst bondig als altijd en, ruim een jaar na de overstap, nog wat stelliger: ‘BVNL is de enige partij die politiek bedrijft vanuit het belang van Nederland’.
Dat Van Aalst de overstap maakte, hing onder meer samen met een lage (lees: onverkiesbare) plek op de PVV-lijst en het feit dat de plaatselijke afdeling hem passeerde voor het lijsttrekkerschap. En met de koers, die in zijn ogen gaandeweg linkser was geworden.
Toeslagenschandaal en Vuurwerkramp
In zijn periode als Kamerlid was Van Aalst onder meer lid van de parlementaire enquêtecommissie onder leiding van Chris van Dam, die vernietigende conclusies trok naar aanleiding van het Toeslagenschandaal. Van Aalst was begin 2020 als enige Kamerlid bereid een petitie in ontvangst te nemen met een oproep aan de Tweede Kamer om notie te nemen van het onderzoeksrapport van klokkenluider Paul van Buitenen over de Enschedese Vuurwerkramp. Met als boodschap het onderzoek naar die ramp te heropenen.
Lees verder onder de afbeelding.
Van Aalst was postbode in zijn geboorteplaats Enschede op het moment dat daar een vuurwerkbedrijf ontplofte. “Het staat mij nog helder voor de geest. Ik voelde me verplicht.” Dat onderzoek loopt op dit moment.
‘Marokkaanse verkeershuftertjes’
“Ik spreek niet met meel in de mond”, stelde Van Aalst met de regelmaat van de klok. Gevreesd is wellicht wat overdreven, maar de Tukker houdt van klare taal en dat wil in sommige kringen nog weleens wennen zijn. ‘Marokkaanse verkeershuftertjes op Holleeder-scooters’ was Van Aalsts, een jaar of wat geleden voor pubers met hoody’s die fietspaden onveilig maken. Een wat karikaturaal voorbeeld, maar het standpunt ten aanzien van de multiculturele samenleving en asiel is niet veranderd. BVNL wil een totale asielstop. En Van Aalst windt daar geen doekjes om.
Paasvuren
De BVNL’er heeft weinig op met beleidsdrukdoenerij over de energietransitie. Als China kolencentrales bouwt, waarom zouden wij ze dan sluiten? Innovaties komen uit de markt, meent de ondernemer. Laat die zijn werk doen. In Europa is het prima samenwerken, maar het instituut EU is daarbij niet nodig. Of: eerder een sta-in-de-weg. Nederlandse culturele waarden dienen beschermd te worden. Datzelfde geldt voor streekcultuur. Van Aalst was - en is - uitgesproken voorstander van het behoud van de paasvuurtraditie uit oost-Nederland.
De N35 en de ‘non-discussie’
Als het om dat oosten gaat, maakte Statenlid Van Aalst zich onder meer hard voor snelle verbreding van de N35 tussen Wierden en Zwolle. Daar is weinig van terechtgekomen, iets dat hem prikkelt. “Het geld ligt klaar, maar er komt voortdurend iets tussen. Stikstof, bijvoorbeeld.” Een non-discussie, vindt Van Aalst. “Een weg dwars door een dorp, hoe kun het bedenken. Dit gaat om verkeersveiligheid, daar moet je geen consessies aan doen.”
‘Je moet onthouden waar je vandaan komt’
Zo worden er wel meer onbegrijpelijke keuzes gemaakt, vindt de Tukker. In Enschede werd een giga-ziekenhuis gebouwd, middenin de stad. Het exemplaar in Hengelo staat er wat zieltogend bij. “Is dat nou handig? Waarom niet op het vliegveld een groot academisch ziekenhuis? Alle infrastructuur ligt er.”
Als het om zorg gaat, blijft er veel teveel geld hangen in managementlagen, vindt Van Aalst. Ten koste van de mensen die in bed liggen. “Je kunt niet zeggen dat de zorg in Nederland slecht is, maar we hadden een systeem om trots op te zijn. Dat is wel een stuk minder geworden.”
De regio moet op de kaart worden gezet. Zeker in Den Haag, dat te ver weg is. “We moeten veel harder op de trom slaan. Je moet onthouden waar je vandaan komt. Blijf jezelf, blijf normaal.” Aan Van Aalst zal het niet liggen, als het zover komt.
