Twentse politici op weg naar het Binnenhof: Stijn Hesselink (JA21)
Wie zijn de Twentse kandidaat-Kamerleden voor de verkiezingen, later deze maand? Wat zijn hun idealen, wat lonkt er voor hen aan de Haagse horizon en wat heeft Twente daar aan? TwenteFM en 1Twente lichten hun doopceel. In een persoonlijke ontmoeting in het Arboretum in De Lutte en een aanvullend artikel. In deze aflevering: Stijn Hesselink, fractievoorzitter van een lokale partij in Tubbergen en burgerlid van de Provinciale Staten (JA21).
Stijn Hesselink combineert lokale met provinciale politiek. Voor twee andere partijen, die voor wat betreft standpunten natuurlijk tweelingbroers zijn: Keerpunt22 en Ja21. Beide exponenten - zie de cijfers in de naamvoering - van collectief ongenoegen en verlangen naar vernieuwing. Dat vernieuwing ook conservatief kan zijn, is een notie waar sommigen aan moeten wennen. Hesselink is er met zijn 27 jaren in elk geval de verpersoonlijking van.
De stem van Hesselink
Dat die vernieuwing Den Haag ook gaat raken in de persoon van Hesselink, is zeer de vraag. Laten we eerlijk zijn: de Albergenaar staat 12e op de kandidatenlijst van zijn partij, die maximaal twee zetels haalt in landelijke peilingen. Maar zijn stem heeft, in amper vier jaar actieve politiek, duidelijk geklonken. In de provincie, in de regio en zeker lokaal.
Die stem van Hesselink is, behalve liberaal-conservatief, onmiskenbaar Twents. Dat geldt ook voor de reden waarom en de manier waarop hij in de wedstrijd zit: Als je vindt dat iets beter kan èn moet, is roepen langs de zijlijn voor mij geen optie.” De Tukker wil wat. En stroopt dan ook zijn mouwen op.
Milieu & energie
Dat doet hij op een paar opmerkelijke dossiers. Of juist niet, het is maar hoe je ernaar kijkt. Hesselink is bijvoorbeeld woordvoerder milieu & energie in de Provinciale Staten. Daarmee roeit hij stroomopwaarts, tegen de heersende opvattingen over die thema’s: er moet iets gebeuren als het om stikstof en energie gaat. En rap ook. Nou, niet voor JA21 en Hesselink.
De voormalig accountmanager van Kroon Oil, een fabrikant van premium smeermiddelen, diende in maart 2021 een motie in - ‘visualiseren gevolgen energietransitie’ - die in de Staten unaniem werd aangenomen. Iets dat hemzelf misschien nog wel het meest verbaasde. Strekking: de provincie stelt geld beschikbaar en helpt gemeenten om zichtbaar te maken wat de landschappelijke gevolgen zijn voor energieplannen (windmolens, zonneparken). Met info over het waarom.
Over het motief achter die motie deed Hesselink niet schimmig: hij hoopt dat inwoners schrikken, zich achter de oren krabben en in het verweer komen. “De weerstand is groot, ik verwacht dat er over een paar jaar een keerpunt komt.” Het zou ongepast zijn om daar dan niets mee te doen, vindt hij.
Kernenergie is een uitstekend (lees: veel beter) alternatief, vindt Hesselink. Daarnaast zet hij zijn kaarten op toekomstige technologische ontwikkelingen.
Tweehonderd asielzoekers
Hesselink was ook een prominente (politieke) stem toen ‘zijn’ Albergen opschrok van de aankoop van vastgoed door het COA. Om er tweehonderd - aanvankelijk driehonderd - asielzoekers op te vangen. Asiel en immigratie staan bovenaan in de lijst partijstandpunten voor de komende verkiezingen. Samengevat: forse beperking van arbeids-, gezins- en studiemigratie en een asielstop. Met invoering van grensbewaking.
Andere speerpunten: forse lastenverlaging, kernenergie, het klimaatakkoord opzeggen en de Hollandse gaskraan weer openzetten (met royale en snelle compensatie voor de Groningers).
Geen blad voor de mond
De JA21’er zegt wat hij vindt - ook in coronatijd nam hij bepaald geen blad voor de mond toen de regering met qr-codes en andere beperkende maatregelen kwam -, maar mijdt een open debat met wie anders denkt (of de media) niet. Afgelopen zomer was hij een van de inleiders op een debatavond over windenergie in Twente, met onder meer voorzitters van buurtenergie-coöperaties die inwoners laten meeprofiteren van de opbrengst van windmolens.
Leefbaarheid en behoud van (streek)cultuur
Dat Hesselink in hart en nieren Tukker is, mag onder meer blijken uit de redenen die hem ertoe brachten de politiek in te gaan. Haagse stemmen om paasvuren te verbieden, het dédain waarmee soms gesproken wordt over carbidschieten en tentfeesten, het gaat hem aan het hart. “Ik wil dat de Nederlandse tradities niet meer onder vuur komen te liggen.” Dat geldt dan ook lokale tradities.
Niet alleen omdat het gezellig is, zegt hij daarbij, maar ook omdat ze voor saamhorigheid zorgen. Het zal vanuit die betrokkenheid zijn dat Statenlid Hesselink ook portefeuillehouder Cultuur & Sociaal is. De leefbaarheid van dorpen, met behoud van de ruimte van het platteland, zijn voor hem redenen geweest om de politiek in te gaan. En om naar Den Haag te willen.
Een betere spreiding van bouwplannen voor nieuwe woningen, geen verrommeling van horizon en ruimte door windturbines en zonneparken, maar ook de bewaking van cultuur- en landsgrenzen - en ga zo nog maar wat speerpunten van JA21 langs - sluiten daar bij aan.
