Hij is nog maar zestien jaar oud, maar Enschedeër Nils Woesthuis timmert al flink aan de weg als scheidsrechter in het amateurvoetbal. Nadat hij de meeste stemmen kreeg werd hij deze maand uitgeroepen tot amateurscheidsrechter van het jaar in Overijssel. En de jonge arbiter is nog altijd in de race voor de landelijke titel ‘talent van het jaar’.
Mede door de vele steun vanuit Vogido in Enschede - de club waar hij ooit als voetballer begon - verzamelde Nils in totaal 261 stemmen, ruim zestig meer dan de nummer twee. En dus won hij met z'n slechts 16 jaar de titel ‘Amateurscheidsrechter van het Jaar’ in Overijssel. “De link werd gedeeld door ouders en ging rond in verschillende elftallen”, vertelt Nils. Ook buiten zijn eigen omgeving overtuigde hij voetballers met zijn scheidsrechterskunsten.
Ondanks de grote hoeveelheid stemmen, blijft Nils bescheiden over zijn vakmanschap. “Het is een publieksprijs, dus de stemmers hebben geen inhoudelijke kennis”, legt de jonge scheidsrechter uit. “Over mijn échte kwaliteiten zegt het niet zo veel.”
Maar die kwaliteiten heeft Nils genoeg. Hij is namelijk ook genomineerd voor de landelijke titel ‘talent van het jaar’. Die race loopt nog en de uitslag daarvan wordt - na beraad van een deskundige jury - op 6 januari 2024 bekend gemaakt.
Hoe en waarom Nils begon met het fluiten van voetbalwedstrijden, weet hij niet goed meer. “Ik zal wel een klap van de molen hebben gehad”, grapt hij. “Dat zeggen ze altijd, toch?” Maar niets is minder waar. Nils is vanaf jongs af aan al gefascineerd door scheidsrechters, vertelt-ie. “Vroeger voetbalde ik zelf nog, maar dat ging niet zo goed bij mij. Ik begon met scheidsen bij Vogido. Dat vond ik veel leuker.”
Vanaf dat punt gaat het snel: de Enschedeër krijgt een opleiding aangeboden van de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond. Die opleiding volgt hij binnen zijn eigen club. Tegenwoordig fluit hij als KNVB-gediplomeerde ieder weekend allerlei wedstrijden voor de KNVB in regio Twente.
Om als zestienjarige zonder rijbewijs al die wedstrijden te kunnen fluiten, heeft Nils een persoonlijke taxi ingeschakeld. Zijn vader brengt hem als chauffeur én trouwe fan van A naar B. “Hij vertelt me na afloop van een wedstrijd altijd wat er op de tribune is gezegd door toeschouwers.” Dat soort tweedehands-informatie krijgt hij maar al te graag. “Bij aanvang van een wedstrijd – bij het zien van zo’n jonge scheids – hebben toeschouwers langs de kant vaak argwaan", hoort hij van zijn vader. "Maar vijf minuten later draait dat meestal om naar respect. Dat is heel leuk om te horen.”
Toch doen die meningen van anderen Nils niet veel. Hij krijgt liever feedback van mensen die er verstand van hebben. Zo komt er af en toe iemand van de KNVB kijken om hem te beoordelen. “Zij geven mij altijd goede tips, waardoor ik m’n skills kan verbeteren.”
Om beter te worden in z’n vak, kijkt de jonge arbiter zijn eigen prestaties soms terug via opgenomen camerabeelden. “Zo leer ik van mijn gemaakte beslissingen. Ik ben namelijk niet altijd zeker van m’n zaak. Soms maak je een beslissing waar je achteraf anders over denkt”, licht Nils toe. “Het is moeilijk om altijd consequent te zijn door de tijdsdruk. Je moet snel een beslissing te maken, maar je moet ook de juiste beslissing maken.”
Lees verder onder de afbeelding.
Hoe sneller je een beslissing maakt als scheids, hoe zekerder je overkomt, leerde Nils. “Ook al heb je de overtreding niet mega-goed gezien: door snel te beslissen, verkoop je je beslissing. Zo laat je zien dat je bewust bent van wat je doet en niet twijfelt.”
Die wijze uitspraken en lessen keek hij af van mensen om hem heen. Hij is lid van de Scheidsrechtersvereniging Enschede en Omstreken (SEO). Vanuit die vereniging krijgt hij tips en begeleiding. “Het is een actieve vereniging en er zitten veel getalenteerde scheidsrechters bij ons, vanuit heel Twente. Op dinsdag krijgen we conditietraining en donderdag voetballen we zelf een potje. Daarna evalueren we samen verschillende situaties: daar leer je van.”
“Ik ben nog jong en heb plezier in het fluiten. Maar hoe ver ik kan komen, weet ik nu nog niet. Ik ben niet de nieuwe Bjorn Kuipers. Nog lang niet, en misschien word ik dat ook nooit.” Het liefst zet hij zichzelf ook niet op dat voetstuk. “Als er niet over mij gepraat wordt, ben ik het meest tevreden. Dan heb ik een goede wedstrijd gefloten, zonder beslissingen die te veel impact hebben gemaakt.”