Wim zette het G-voetbal in Hengelo op de kaart: 'Ook die jongens wilden allemaal naar FC Twente'
Niemand heeft in Hengelo zoveel betekend voor het G-voetbal als Wim Brouwer. Je kunt gerust stellen dat hij met de oprichting, nu 34 jaar geleden, van een G-tak bij Achilles'12 in Hengelo aan de wieg stond van het voetballen voor mensen met een verstandelijke, lichamelijke of sociaal-emotionele beperking. Volgend jaar, als de G-tak bij Achilles'12 35 jaar bestaat, moet er een boek liggen. Wim was woensdag 24 januari te gast bij 1Twente Vandaag om over die prettige monsterklus te praten.
Tubantia en Achilles'12
Brouwer (72) heeft ook zelf jarenlang gevoetbald. Eerst bij Tubantia, later bij Achilles'12. Maar als je hem bevlogen over het spelletje wilt horen praten, dan moet je vragen naar zijn bemoeienis met de G-voetballers van Achilles'12. De Hengeloër stond aan de basis van die tak bij de club uit de Hengelose Es. "Er was in Twente al G-voetbal bij De Esch in Oldenzaal en Rigtersbleek in Enschede, maar in Hengelo was er eind jaren tachtig nog niks."
Boek
Brouwer wil nu een boek schrijven over de periode dat hij coördinator was van de twee G-teams, van 1990 tot 2015. "Toen ik stopte bij Tubantia ben ik gaan handballen bij Olympia. Dat deden mijn kinderen ook. Ik hoorde kort daarop via de SPD, de sociaal-pedagogische dienst (later werd dat MEE Twente, red.), dat ze een Hengelo's G-voetbalelftal wilden opzetten. Ik ging al jaren als vrijwilliger mee op vakantie met de SPD; die dienst verzorgde vakanties voor mensen met een beperking. Toen ik dat hoorde, heb ik de SPD met Achilles'12 in contact gebracht en ik ben me er mee blijven bemoeien: scholen benaderen, de sociale werkvoorziening. Om maar zoveel mogelijk mensen op de hoogte te brengen dat ik hiermee bezig was."
Verjaardag
Op 14 maart 1990, mijn verjaardag, was de aftrap bij Achilles. G-voetballers van De Esch kwamen een demonstratiewedstrijd spelen en aan het eind van de dag hadden zich de eerste vier leden gemeld. In augustus zijn we met een team begonnen en een half jaar later hadden we er twee. Anno 2024 is dat nog steeds zo: de spelers van een hoger niveau spelen competitie en de rest speelt op recreatief niveau."
Grolsch Veste
Waarom vond je het destijds zo belangrijk dat kinderen en volwassenen met een beperking konden voetballen met gelijkgestemden? "Ik had er in de eerste plaats zelf heel veel plezier aan. Ik heb het jaren samen met Frans Karperien gedaan en wij hadden altijd de lol op één staan." Dat werd onder meer bewerkstelligd door toernooien in het buitenland, maar ook met bezoekjes aan de Grolsch Veste: "De jongens werden een keer als vips ontvangen in De Grolsch Veste en kregen daar een behandeling alsof ze zelf bij FC Twente speelden. Glunderende gezichten toen zij in de spelersbus van FC Twente mochten zitten. Was voor hen en de begeleiders een dag om nooit te vergeten."
Ontroerend
Erg ontroerend vindt Brouwer de kameraadschappelijkheid waarmee de teamgenoten met elkaar omgaan: "Of je nu wel of niet kunt voetballen, iedereen heeft oog voor de ander. De mindere goden of nieuwe leden worden altijd bij de hand genomen door de rest. Wat niet wil zeggen dat ze niet allemaal dromen van het allerhoogste: een wereldgoal scoren of een transfer maken naar FC Twente."
'Prachtige herinneringen'
Al die hoogtepunten, maar ook dieptepunten, zoals overlijdens van jonge leden komen in het boek aan bod. In 2025, als de G-tak van Achilles 35 jaar bestaat, moet het boek over de eerste 25 jaar verschijnen. Voorlopig heeft Wim Brouwer de handen nog wel even vol aan die klus: "Elke dag ben ik er een paar uur mee bezig. Lezen, scannen en af en toe een traantje wegpinken. Het zijn prachtige herinneringen die voorbijkomen."
Gerelateerd
