Jongste raadslid van Hengelo is open over haar onzekerheden: 'Ik heb paniekaanvallen gehad'

Ze schreef erover in een column op de site van de PvdA Hengelo. "Het partijbestuur vroeg mij een stuk te schrijven. Daarin kun je van alles kwijt. Ik koos ervoor om deze kant van mezelf te belichten en schreef een column over de druk die ik als jongere ervaar bij het vinden van mezelf en mijn toekomst. Welke studie past bij mij, wat voor baan, waar ga ik wonen? Je moet als jongere zoveel. Dat voelt heel overweldigend."

'Ik mocht niet falen'

Na een korte stilte zegt ze: "Ik kijk vaak naar anderen met het idee van 'goh, jij hebt het echt supergoed voor elkaar', maar ik weet dat anderen ook zo naar mij kijken. Tegelijk ben ik superonzeker. Ik heb soms paniekaanvallen. Een keer had ik er twee vlak voor een raadsvergadering, waar ik een amendement zou indienen tegen straatintimidatie. Ik heb dat aan den lijve meegemaakt, dus vond het heel belangrijk. En ik vond dat ik niet mocht falen bij het indienen ervan. Ik moest een goed verhaal hebben."

Ze ging wel naar die vergadering en tot haar grote blijdschap werd het amendement aangenomen: "Dat goede nieuws deelde ik op social media, maar níet dat ik die paniekaanvallen had gehad. Vond ik niet chill. Ik merkte later dat ik dat niet okay vond van mezelf. Ik dacht: 'als ik dit niet deel, blijven mensen denken dat ik alles op orde heb'. Maar iedereen heeft z'n onzekerheden. Door hier zelf open over te zijn, hoop ik dat anderen dat ook zijn."

'Voelde me niet vertegenwoordigd'

Nicolien Boekhoudt voelde zich als tiener niet vertegenwoordigd door welke politieke partij dan ook. Maar ze besefte wel dat ze daar zelf iets aan kon doen door de politiek in te gaan. Sinds 2018 is ze lid van de PvdA en vier jaar geleden stond ze voor het eerst op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. Doordat nummer 3 Marie-José Luttikholt doorschoof naar een wethouderszetel, kwam Boekhoudt vanaf plekje 4 in de raad.

En daar heeft ze het naar haar zin: "Ik vind het echt heel leuk in de raad. Je offert wel je sociale leven op, omdat je vooral 's avonds bezig bent met vergaderingen en voorbereidingen. Maar ik geniet er van."

Cybersecurity en European Studies

Daarnaast volgt ze twee studies aan de Universiteit Twente. Is dat te overzien? "Haha, nee, dat is lastig. Ik studeer Cybersecurity en European Studies, omdat ik geen keuze kon maken. Zowel menselijke als technische studies spreken mij aan en op deze manier kan ik mij met beide bezighouden." Ze lacht: "Ik heb mezelf wel toegestaan iets langer over mijn studies te mogen doen. Zeker met mijn raadswerk ernaast."

De eerste maanden in de raad waren niet makkelijk, bekent ze. Ze geeft een voorbeeld: "Toen ik net in de raad kwam, werd er gevraagd wie er namens Hengelo zitting wilde nemen in de Euregioraad, een afvaardiging van raadsleden uit het Nederlands-Duitse grensgebied. Ik stak m'n vinger op, maar een ouder raadslid vond het beter als ik 'misschien eerst even wat ervaring zou opdoen, voordat ik mezelf voor zo'n functie kandideerde'. Ik dacht: wacht even, dat gaan we niet doen. Ik ben ook gewoon verkozen, net als jij, en ik vind dat jongeren ook vertegenwoordigd moeten zijn in zo'n raad. Maar ik dacht ook: dit worden zware vier jaren, als dit bij elke stap zo gaat. Dan heb ik nog heel veel te bewijzen. Aan de andere kant: als mensen mij niet serieus nemen, omdat ik jong ben, dan is dat echt hun probleem."

In de eerste twee jaar van haar raadslidmaatschap heeft ze al het nodige voor elkaar gebokst. Bijvoorbeeld dat amendement tegen straatintimidatie, maar ook de energietoeslag voor studenten: "Op kamers wonende studenten waren uitgesloten van die toeslag. Den Haag zei: 'Dat is veel te ingewikkeld en kostbaar, kunnen we niet betalen'. Toen is besloten dat gemeentes daar zelf over mochten beslissen. Ik heb een motie ingediend en die werd aangenomen."

Stemmen

Volgens het jongste raadslid van Hengelo verliest een gemeenteraad makkelijk het zicht op veel groepen in het algemeen, maar op jongeren in het bijzonder. "Toen ik jong was, had ik echt niet het idee dat politiek over mij ging. Zeker toen ik nog geen 18 was, want ik mocht nog niet eens stemmen. Maar het gaat wél over mij, het gaat wel over ons", richt ze zich in de Hengelose bieb tot de aanwezige jongeren. "Wij zijn de toekomst. Ze moeten zeker naar ons gaan luisteren."

Geen handen

Als de ongeveer 25 jongeren in de zaal gevraagd wordt wie van hen het gevoel heeft gezien te worden door de politiek steekt niemand de hand op. Een van hen legt uit waarom: "Weinig standpunten gaan over ons en dan voel ik me niet gezien. Zonde, want wij zijn de nieuwe generatie, terwijl de mensen die zich wel aangesproken voelen, vaak al een groot deel van hun leven achter de rug hebben."

Boekhoudt heeft wel ideeën hoe dit veranderd kan worden, maar geeft toe dat het lastig is: "Want waar ik vind ik de jongeren? Ik kom bijvoorbeeld wel eens op de skatebaan, maar dat is niet de plek waar jonge mensen hun zorgen uiten. Daarom roep ik jullie op om je zorgen of vragen te delen met raadsleden. Met mij of met anderen. Hoewel sommigen echt superoud zijn, zullen ze een mailtje altijd beantwoorden. Dat vertrouwen heb ik in al mijn collega's. We moeten echt samen nadenken hoe we jullie er meer bij betrekken."

Met een voorbeeld geeft ze aan hoe belangrijk de stem van de jeugd kan zijn. "Onlangs heb ik samen met een Duitse oud-bondspresident een vlog opgenomen. Daarin wees hij naar Engeland. Daar heeft de meerderheid vóór de Brexit gestemd, omdat de jongeren niet zijn komen opdagen bij die verkiezingen, vertelde hij." Dat zou in Nederland ook zo maar kunnen gebeuren, wrijft Boekhoudt de aanwezigen onder de neus.

Hoge verwachtingen

Dat veruit de meeste jongeren niet direct staan te springen om politiek actief te worden, snapt Boekhoudt wel. Helemaal als ze daarbij ook nog overhoop liggen met zichzelf: "Het is soms gewoon lastig om jong te zijn. Door de torenhoge verwachtingen die je ouders van jou hebben of die je van jezelf hebt. Als dat zo is, praat dan met anderen over waarom jij niet okay bent met hoe het gaat. Ik heb er op de dag van die paniekaanvallen bewust niet over gesproken met m'n fractie, omdat ze dan zouden kunnen denken dat ik niet goed genoeg ben. Dat ik faalde. Maar juist erover praten, zorgt ervoor dat het minder erg is."

'Best eng'

Op de vraag of ze al weet wat ze over 5 of 10 jaar doet, moet Nicolien Boekhoudt het antwoord schuldig blijven: "Wat ik later ga doen? Ik heb nog geen idee. En je mag best weten dat ik dat best eng vind."