Duizenden kilometers in z’n uppie door Europa wandelen doet iets met Roel uit Borne: ‘De wereld is niet kapot’

Want het is niet de eerste tocht over een paar duizend kilometer die Roel met de benenwagen aflegt. In 2017 wandelde hij van het Friese Sint Jacobusparochie naar Comarca de Fisterra in Spanje, in de buurt van het meer bekende bedevaartsoord Santiago de Compostella. En zeventien maanden geleden keerde hij terug van een tocht van Istanbul naar Banja Luka in Bosnië en Herzegovina. Met alle bijhorende belevenissen.

Baan opgezegd

Het overlijden van zijn vader Rinus in 2015 zette bij Gaasbeek junior iets in werking. ”Een dag voordat hij officieel pensioen kreeg, overleed mijn vader op 64-jarige leeftijd. Veertig jaar hard gewerkt en ineens was het over en uit. Het meest wrange was nog dat een dag later de brief op de deurmat viel met de felicitaties: u kunt van uw pensioen gaan genieten.”

Die gebeurtenis veranderde in een klap zijn leven. ”Omdat ik een echtgenote heb die het begrijpt, kon ik m’n 8 tot 5 baan opzeggen en ben gaan wandelen. Ook aan mijn dochter kon ik het uitleggen. Wat Rinus is overkomen, ging mij niet gebeuren.”

Gastvrijheid op Balkan

De belevenissen onderweg hebben zijn leven verrijkt. Vol bezieling vertelt Gaasbeek in 1Twente Vandaag een half uur lang over zijn avonturen. En daar had hij moeiteloos nog een uur aan vast kunnen plakken. Over hoe hij zichzelf als onervaren wandelaar vaak tegenkwam tijdens zijn eerste tocht. Hoe hij leerde dat toeval niet bestaat en dat het begrip ‘gastvrijheid’ op de Balkan iets anders betekent dan bij ons.

De voorbeelden die hij noemt zijn hartverwarmend: ”Ik kon overnachten bij iemand die zelf toch een paar dagen weg moest en me meteen de sleutels overhandigde. 'Leg maar onder de mat als je verder wandelt', en weg was-ie. Dat soort dingen maak je onderweg vaker mee. Er gebeuren vreselijk dingen in de wereld en die ontgaan ook mij niet. Maar ga me niet vertellen dat de wereld kapot is. Er gebeuren iedere dag zoveel mooie dingen, dat is waanzinnig. Daar hoor je alleen niets over, die moet je ervaren.”

Onbeschrijfelijk gevoel

Op 16 maart vertrekt Roel Gaasbeek met op z’n rug de bagage en in z’n zak de mobiele telefoon. ”Ga altijd low-budget op pad en er komt altijd iets op je pad, waardoor je even van de luxe kunt proeven als je ergens, ver van huis, bij wildvreemden aanschuift. Of als iemand je een slaapplaats met een écht bed aanbied. Ik heb wel eens staan huilen onder een douche in Noord-Frankrijk. Niet van ellende, maar van geluk. Van intens geluk. Na wekenlang ’s morgens met je hoofd onder een kraan te hebben gehangen, is het een onbeschrijfelijk gevoel als de warme waterstralen uit een douchekop over je lijf stromen. Je leert het kleine waarderen wanneer je met niets op pad gaat en wel ziet waar je uitkomt. Dat gevoel ga ik de komende maanden ook weer beleven.”