Enschedeër Rob Wilmink kan niet meer zingen zoals hij wil en zoekt muzikanten die zijn nummers willen spelen
Al heel wat jaren maakt muzikant Rob Wilmink covers en eigen nummers. Niet in het Nederlands of Engels, maar in het Twentse dialect. Helaas begint zijn gezondheid parten te spelen in het uitoefenen van zijn hobby. Precies om die reden is hij op zoek naar muzikanten die nummers met én voor hem willen maken.
De geboren en getogen Enschedeër heeft, ondanks zijn toenemende gezondheidsproblemen, niet stilgezeten de laatste tijd. “Ik schrijf veel gedichten en teksten, dat heb ik altijd al gedaan”, vertelt Wilmink. “Sinds de corona-uitbraak ben ik die teksten gaan uitwerken tot liedjes. Die heb ik met behulp van vrienden en familie opgenomen in een studio.”
‘Terug noar Twente hen’
Eén van die opgenomen nummers, zelfs uitgebreid met een videoclip, is Terug noar Twente hen. Dit stukje muziek, doordrenkt met de klanken uit de streek, maakte Rob samen met ‘de Jonge Leu’, een trio muzikale docenten uit Enschede. “Het was best een hitje”, vertelt Wilmink trots. “Mensen herkennen zich in de tekst. Geboren en getogen Tukkers willen vaak in Twente blijven en zijn blij als ze na een dag werken elders in het land weer terug kunnen naar hun geboortegrond.”
Dat Rob zingt in het Twents is niet toevallig. Ook hij is trots op zijn roots. “Als ik twee weken op vakantie ga, heb ik na een paar dagen al heimwee en wil ik het liefste naar huis. Ik mis de omgeving, de buren, het wekelijkse visje op de markt.”
Hulp van vrienden en familie
De heimwee naar z’n vertrouwde omgeving maakt Wilmink een mensenmens. Dat is terug te zien in zijn muziek. “Mijn nummers en de videoclip zijn gemaakt in samenwerking met vrienden, familie en buren. Mijn vrouw deed de catering tijdens de opnamedag en andere bekenden deden camera- en montagewerk.”
“Een vriend van me timmerde twee garageboxen aan elkaar en maakte een studio. Daar helpt hij me met opnames van Twentse covers op karaokemuziek. Maar live zingen met muzikanten vind ik veel leuker”, geeft de zanger toe.
Goede en slechte maanden
Helaas gaat live zingen niet altijd meer even goed. Althans, niet zoals hij dat zou willen. De gezondheid van Wilmink begint steeds meer part te spelen in zijn leven. “Je wordt een dagje ouder en dan krijg je kwaaltjes. Dat is vervelend. Je lichaam werkt niet altijd meer mee.”
Lees verder onder de afbeelding.
Door zijn astma wordt zijn stem soms schor en door reuma kan Wilmink niet meer lang staan zonder kruk. “Vaak gaat het zingen nog wel. Ik heb goede en slechte maanden. Maar het kan zomaar met een paar jaar afgelopen zijn”, geeft hij toe.
Op zoek naar muzikanten
“Het lijkt mij heel leuk om wat muzikanten te treffen, zodat ik mijn teksten nog kwijt kan. Ik ben nu al zo oud, dat ik niet meer met een band op tournee hoef te gaan. Maar ik zou graag nog wat nummers uitbrengen. Ik kick er dan op als daar likes of leuke reacties op komen, daar doe ik het voor. Dan mogen die muzikanten ook wel zonder mij op tour.”
Op zijn verlanglijstje staan een gitarist en een zanger. “Ik heb niet veel eisen. Het zou leuk zijn als ze in het dialect kunnen zingen. Nederlands of Engels is ook goed, maar ik focus me voornamelijk op het Twents natuurlijk.”
Laatste droom
Nu Rob Wilmink nog kan zingen, heeft hij één droom die hij uit wil laten komen. “Ik zou graag een keer voor een klein publiek willen optreden. Gewoon in een klein zaaltje zoals Café de Cactus in mijn woonplaats Hengelo. Speciaal voor vrienden, familie, buren en kennissen.”
