Straatkunst geeft Enschede kleur op de wangen (en houdt de stad netter)
Als je niet bewust om je heen kijkt, valt het je wellicht niet eens op. En toch is straatkunst in Enschede overal, blijkt zaterdag tijdens het street art festival. Deze dag zijn de ogen speciaal gericht op de creatieve uitspattingen in met name het Enschedese centrum. Ook kunnen de handen uit de mouwen: ieder die de kunstenaar in zichzelf gevonden heeft, mag een spatje verf bijdragen. “Het fleurt de stad op én houdt de omgeving netter.”
Het street art festival moet het creatieve dna van Enschede zichtbaar maken. Dat lijkt in ieder geval deze zonovergoten zaterdag te lukken. Horden bezoekers en toevallige passanten komen langs professionele graffitikunst (in wording) op de Oude Markt en de Langestraat. Kinderen kijken het kunstje af en doen mee. Door de straten worden groepjes rondgeleid langs de straatkunst die Enschede rijk is. Speciaal voor het festival kwamen er drie gigantische gevelschilderingen bij. Een (beeld)verslag.
‘Jammen’ op de Oude Markt
Voor de Grote Kerk doen drie graffitiprofessionals hun ding op grote houten panelen. Eén van hen is Noëmar. Hij spuit een skateboarder met het stadswapen van Enschede en 700. “Voor de verjaardag van de stad.” De achtergond lijnen en kleuren, moeilijker te duiden. “Dat abstracte is typisch mijn werk. Ik krijg kaders mee vanuit een opdrachtgever, maar hoe ik dat invul is aan mij.”
Lees verder onder de afbeelding.
Menno en zijn dochter Fauvé staan te kijken. “Ik ben zelf ook graffitikunstenaar, altijd benieuwd wat anderen maken.” Hij is helemaal uit Hardenberg gekomen voor het festival. “Gaaf dat het er is, die aandacht voor hedendaagse kunst. Graffiti fleurt het centrum op. Bovendien is het bewezen dat plekken met kunst de omgeving netter houden. Mooi dat gemeentes het omarmen en met dit soort evenementen op de kaart zetten.”
Murals
Noëmar knikt enthousiast en beaamd de woorden van zijn collega hardop. De panelen – waaronder die van hem – worden later over de stad verspreid. In de Langestraat staan die van vorig jaar gezamenlijk opgesteld.
“Ik heb ook een gigantische mural mogen maken bij de Klokkenplas.” Hij doelt op een grote schildering tegen de gevel van café Rocks aan de kant van de Klokkenplas, met onder meer gitaarlegende Jimi Hendrix. Het kunstwerk werd speciaal in het kader van het festival gemaakt. Net als twee nieuwe muurschilderingen tegen het conservatorium en op de kruising Oldenzaalsestraat-De Klomp, waarvoor een Brazilaanse en Spaanse kunstenaar werden ingevlogen.
Lees verder onder de afbeelding.
Tygo en Quinty
Naast de profs op de Oude Markt wordt secuur gewerkt aan tekeningen op twee t-shirts. De kunstenaars: Quinty en Tygo. Ze kregen eerst uitleg en mochten toen beginnen. “Ik heb nog nooit met textielstiften getekend”, vertelt Quinty. Ze schrijft haar naam in speelse letters. “Ik hou ervan verschillende kleuren te gebruiken.” Naast haar staat Tygo een mouw helemaal goud te stiften. “Dat hoort bij de nummer één.” Wie dat is? “Ikzelf!”
Lees verder onder de afbeelding.
Even verderop, voor de Jacobuskerk, speelt zich een soort alternatief kampvuurfenomeen af. Een gitarist speelt muziek en daar omheen zitten mensen op bankjes. In het midden geen knisperend vuurtje, maar een groot vel papier waarop kinderen allerhande grondtekeningen zitten te maken.
Mehrsa en Medisa
In het vrijwel aangrenzende pand van Concordia aan de Langestraat zijn kinderen met ‘kindvriendelijke graffiti’ aan het werk. “Ze gebruiken een plantenspuit met verdunde plakkaatverf. Dat kun je uit kleding wassen. En het is gezonder dan met gassen”, legt workshopgever Laura Slakhorst. “Toch leren ze zo hoe het is om graffiti te spuiten. Eenvoudig en veilig.”
Ook de tweelingzusjes Mehrsa en Medisa zijn druk bezig. “Als je een vormpje wil, moet je papier uitknippen en neerleggen”, legt Mehrsa uit. “Daarna kun je spuiten, zodat alles wordt geverfd behalve het vormpje.” Op beide werken prijkt een M, de voorletter van beide zusjes. Of ze daarvoor hetzelfde sjabloon hebben gebruikt? “Nee, we hebben allebei een eigen gemaakt.” Het gaat ze er niet om welke mooier is. “Het is geen wedstrijd, dat mag niet bij ons in huis”, lacht moeder Zohre.
Lees verder onder de afbeelding.
Street art wandeling
Bij Jazzpodium de Tor staan Janske, Dirry, Leo en Fred met een routekaart in de hand. “We doen de street art wandeling.” Het viertal vrienden heeft een uur gereden vanuit Eefde om de kunst in Enschede te komen bekijken. Dit is het vijfde werk dat ze zien. “De muurschildering bij Rocks maakte indruk, heel mooi.”
De kaart komt de niet-Enschedeërs goed van pas. “Welke straat is dit?”, vraagt Janske de verslaggever. Er zijn ook wandelingen onder begeleiding, maar die zaten volgeboekt. “Het zelf uitzoeken is nog wel even een dingetje. Maar we zien wel hoe ver we komen – en anders gaan we straks mooi op het terras zitten.”
Lees verder onder de afbeelding.
Een uur later staat bij hetzelfde jazzpodium een groepje mensen dat wél op tijd was met inschrijven. Ze worden begeleid door stadsgids Ton Völker. “U ziet verschillende torren, dat heeft met de naam van het podium te maken. Het was een heel doods pand, maar Dirk Oeghoede heeft er kleurtje aan gegeven.”
Ook de Enschedese Hein loopt mee met de groep. “Overal waar je op vakantie bent loop je stadswandelingen, maar nooit in je eigen stad.” Deelnemer Ayten is het roerend met hem eens. “Je ziet dingen in je eigen stad waar je normaal nooit bij stilstaat.” En dat is precies waar het om gaat bij het street art festival.
