‘From the river to the sea…’: pro-Palestina-demonstratie op Enschedees station verloopt rustig

‘Enschede students for Palestine’ staat er in kapitalen op de flyer die wordt uitgedeeld. Wij vechten voor een vrij Palestina. We zijn geweldloos, voor gerechtigheid en tegen onderdrukking en alle vormen van discriminatie, antisemitisme incluis. Onderaan evengoed: ‘geen uni als gebruikelijk tijdens een genocide’, met de hoopvolle boodschap dat een andere wereld mogelijk is. Eén met een Palestina dat vrij is van apartheid.

Fifty-fifty

De stationshal is even het domein van een zeventigtal demonstranten met vlaggen, borden en pamfletten. De ene helft Palestijn of sympathisant uit die regio, ooit of recent naar Nederland gekomen. De andere student. Dat is: afgaand op leeftijd, kleding en een steekproefje. Eensgezind in de leuzen die zij roepen.

Mensen uit leegstromende treinen laveren tussen hen door. Een handvol boa’s staat buiten een sigaret te roken. Zo nu en dan maant een koppel een paar demonstranten de stationshal een beetje vrij te houden.

‘From the river to the sea’

De demonstratie duurt een uur, dat goeddeels wordt gevuld met het scanderen van de leuzen die inmiddels wereldwijd gemeengoed zijn geworden: ‘Hey, hey, ho, ho, the occupation has to go’, ‘Cease fire now’ en ‘From the river to the sea, Palestine will be free’. Een interview voor camera is onmogelijk in de galmende stationshal. Zeker als er om onduidelijke redenen een alarm afgaat.

Vooral dat ‘from the river to the sea’ zorgt voor onrust onder de Israëlische gemeenschap. Strikt uitgelegd kan het betekenen dat Joden uit dat beloofde land moeten vertrekken. De meeste demonstranten zullen zo strikt niet zijn, het zou ook niet stroken met de gepredikte geweldloosheid op de flyer die wordt uitgedeeld, maar toch…

Een Israëlische vlag

Een Hengeloos paar ontrolt, kort nadat de demonstratie begon, een Israëlische vlag. Ze staan voor de pui van Albert Heijn To Go, langs de demonstratiezijlijn. Een particulier initiatief, vertelt de man. “We zijn niet van een kerk of een organisatie. We zijn gelovige mensen en staan achter Israël.” Maar kennelijk ook met de behoefte om aan te sluiten bij dit soort demonstraties. De man knikt: “Israël is God’s uitverkoren volk. Israël verdedigt zich op dit moment. En je hoort wat ze zingen…”

Hamas heeft de mogelijkheden voor een vredige oplossing nooit geaccepteerd, stelt de man. “Die wil maar één ding: alle Israëliërs uit het land verdrijven. Maar dat gaat nooit gebeuren.” Omdat het God aan haar zijde heeft, is de boodschap.

‘Het wordt pas vrede als Jezus terugkomt’

Dat die werkelijkheid met menselijk drama gepaard gaat, is de man helemaal met me eens. Maar een oplossing ziet hij niet. Als Hamas - en wie weet welk deel van de Palestijnse of Arabische gemeenschap - dat ‘from the river to the sea’ inderdaad letterlijk nemen en Israël Gaza en de Westbank in een ijzeren greep blijft houden, is de situatie uitzichtloos.

De man knikt. “Het is ook hopeloos. Het wordt pas vrede als Jezus terugkomt.” Naar zijn overtuiging in Jeruzalem, op de Olijfberg.

Het tweetal stond drie keer eerder bij een pro-Palestina-demonstratie als deze. Met die vlag met Davidsster tussen twee stokken gespannen tussen hen in. Tot problemen heeft dat nooit geleid. “Maar we staan hier ook rustig. We gaan niet roepen of schreeuwen, of zo.” Zo nu en dan komt een voorbijganger informeren wat het paar bezielt. De demonstranten aan gene zijde blijven onvermoeibaar scanderen.