Broodjes, roerei, fruitsalade en gehaktballen met pindasaus. Zo’n veertig dak- en thuislozen zijn maandagochtend verwend met een uitgebreid Pinksterontbijt in het Holland Casino in Enschede. Het is de tweede keer dat een dergelijk ontbijt wordt georganiseerd.
Het buffet is speciaal bedoeld voor mensen die gebruik maken van de inloopvoorzieningen van het Leger des Heils, Tactus en Humanitas Onder Dak. Holland Casino werkt al langer samen met deze hulpinstanties. Eerder werden er kerstdiners georganiseerd, maar door corona kwam dat stil te liggen. In overleg met de gemeente en hulpinstanties is vorig jaar besloten om over te stappen op een Pinksterontbijt. Rond kerst wordt er al veel gedaan voor dak- en thuislozen, maar rond deze tijd nog niet. En dat blijkt een succes.
Het is 10.00 uur. Zo’n veertig dak- en thuislozen verzamelen zich op de eerste verdieping van het casino, waar ze worden verwelkomd met fraai gedekte tafels en een uitgebreid buffet. De gasten begroeten elkaar, sommigen kennen elkaar van de opvang. De sfeer is gemoedelijk.
Rolf Paapst, manager operations van Holland Casino en wethouder Harmjan Vedder heten de gasten welkom en openen het buffet. De genodigden hebben ruime keuze: broodjes, beleg, soep, roerei, gehaktballen, fruitsalade, kip met bonen, vers geperste jus d’orange, koffie en thee. “We hebben voor ieder wat wils”, zegt de dame die het eten uitdeelt.
Lees verder onder de afbeelding.
In groepjes lopen de gasten langs. Waar de één nog bescheiden kiest voor alleen wat roerei, schept de ander zijn bord rijkelijk vol. “Ik kom straks nog wel een keertje terug”, zegt iemand. Een ander komt aanlopen voor een tweede ronde. “Ik neem gewoon nog een soepje, champigonnensoep, mijn lievelings.”
De bijeenkomst is georganiseerd vanuit de medewerkers, vertelt Ilan Sluis, woordvoerder van Holland Casino. “Ons personeel vindt het belangrijk om zulke dingen te faciliteren, het is echt bedoeld om mensen een warm hart toe te dragen.”
Er is nog wel nagedacht over de plek, aangezien het plaatsvindt in een casino en sommige genodigden misschien wel een gokverleden hebben. “Daarom is het een ontbijt en vindt het 's ochtends plaats, wanneer we niet open zijn. De gasten worden begeleid naar deze eetzaal, zo zijn er ook geen prikkels van het casino. Een andere locatie is niet logisch, omdat we hier alle mogelijkheden hebben om een goed buffet klaar te maken.”
Achterin de zaal zitten twee mannen samen aan tafel. Ze kennen elkaar van de straat. “Ik ben in oktober mijn huis uitgezet, maar mijn maat hier woont al zo’n dertig jaar op straat”, vertelt Andras. Hij zag er tegenop om te komen vandaag, maar is toch blij dat hij er is. “Ik ben de afgelopen vijftien jaar heel erg op mezelf geweest. Nu moet ik wel contact maken, door de afgelopen maanden op straat en nu ik onderdak heb bij Humanitas.”
Andras wil zijn leven beteren. “Het is moeilijk voor me geweest de afgelopen maanden. Toen ik mijn huis uit werd gezet, overleed ook mijn geliefde pitbull. Ik heb aangeklopt bij vrienden, maar die hebben me eigenlijk laten vallen. Je komt toch in hun comfortzone, en dat begrijp ik ook wel. Het is echt een gifbeker die ik leeg heb moeten drinken. Maar ik probeer m’n leven om te draaien. In het verleden was ik wat botter, arrogant zelfs. Nu probeer ik me kwetsbaar op te stellen, meer te geven aan anderen.” Hoe hij de toekomst ziet? “Eerst wil ik mijn trauma’s verwerken en daar de tijd voor nemen. Dan zie ik wel verder.”
Rond een uur of elf raken de borden steeds leger. En de zaal ook. De genodigden eten snel en gaan dan ook weer weg. Iemand stopt nog snel wat koekjes in z’n zak. Een man roept lachend: “Ik zit helemaal vol, ik hoef niet meer te eten vandaag”, terwijl hij zijn shirt omhoog trekt en over zijn volle buik aait. Als bij de uitgang aan Willem, genodigde van Humanitas, wordt gevraagd hoe hij het vond zegt hij: "Heerlijk, goed georganiseerd”, terwijl hij een shaggie draait. “En nu lekker een sigaretje.”