Geboren Fries Jef Horsthuis (68): ‘Het Twents ligt wel heel dicht bij me’
Taal en muziek vormen vanaf z’n vroegste jeugd de rode draad in het leven van Jef Horsthuis (68). Hij werd geboren in Friesland, maar groeide vanaf z’n derde op in Oldenzaal. ‘Onder de Plechelmus’, zoals hij zelf zegt. In die eeuwenoude basiliek ervoer hij – ‘uitverkoren’ voor het fameuze Stadsjongenskoor - voor het eerst de magie van muziek, zang en taal.
Taal ‘helemaal z’n ding’
Die ervaring heeft hem gevormd. Niet alleen in z’n werkzame leven – als docent Duits en Engels – heeft taal altijd een belangrijke rol gespeeld. Ook daarbuiten is taal voor Jef, om met Paulien Cornelisse te spreken, ‘helemaal z’n ding’. Zo maakte hij zich als koorknaap bij het Stadsjongenskoor het Latijn eigen, leerde Fries vanwege z’n roots en heeft zich nu als pensionado op het Italiaans gestort.
Mappen vol liedjes
Z’n leven lang al zijn voor Jef taal en muziek onverbrekelijk met elkaar verbonden. Mappen vol liedjes heeft hij in de loop der jaren verzameld in allerlei talen, van Nederlandstalig, Engels en Frans, tot Zuidafrikaans en binnenkort dus ook Italiaans aan toe. Allemaal keurig gerubriceerd en van arrangementen voorzien, zodat hij zichzelf kan begeleiden op de gitaar als hij die liedjes zingt. Op de camping, tijdens een feestje of voor een bijzondere gelegenheid.
Altijd in koren gezongen
Jef heeft van jongs af aan altijd in koren gezongen. Te beginnen met het Stadsjongenskoor en nadat hij de baard in de keel kreeg, jarenlang onder meer bij het in Oldenzaal en omgeving wereldberoemde popkoor Scaramouche. Daarnaast schuwt hij ook het meer ‘serieuze’ koorwerk niet als lid van Canzonet en het Twents Kamerkoor Mardi le Vingt. Dat hij het als verdienstelijk amateurzanger wist te schoppen tot lid van laatstgenoemd koor, beschouwt Jef als de kroon op z’n ‘werk’ als koorzanger.
Met een blues in de finale
Als zanger in het koor van het Oldenzaalse revuegezelschap SNOR, vanaf 2000, zong Jef, ook als solist, tientallen Twentse liedjes. Uit een van die revues komt ook het lied, waarmee hij in de finale van het Twents Song Festival staat: ‘Boeskoolblues’, een bluesy nummer over de heimwee die een Oldenzaler tijdens de vakantie overvalt naar z’n ‘Boeskoolstad’.
‘Schat’ aan Twentse liedjes
De revues van SNOR hebben volgens Jef een ‘schat’ aan mooie Twentse liedjes opgeleverd. Liedjes, die hij ook allemaal heeft verzameld in een aparte map en die hij bij gelegenheid nog graag zingt, met z’n gitaar. “Het Twents ligt wel heel dicht bij me.” Hoewel het Twents niet zijn modersproake is, waagt Jef zich zelf ook wel eens aan de hertaling in het Nedersaksisch van een Engelstalig nummer. I’ll have to say I love you in a song van Jim Croce, bijvoorbeeld, waarmee hij eigenlijk wilde meedoen aan de voorronde van het Twents Songfestival.
Kippenvel tijdens kerstspektakel
Voor een kerstspektakel, vorig jaar in de St. Nicolaaskerk in Denekamp, met een koor van 118 zangers, Diet Gerritsen als soliste en Jan Riesewijk als verteller, vertaalde Jef 7 Engelse Christmas carols in het Twents.“Dat was een fantastische ervaring. En toen daar aan het eind het ‘Auld Lang Syne’ in een Twentse vertaling van mij 4-stemmig werd gezongen, was dat wel even een kippenvelmoment.”
Gerelateerd
