Zo printen studenten van Saxion in Enschede nieuwe producten van houtresten
Resten van het bewerken van hout, lignine, cellulose, een 3D-printer en wat geduld. Dat is alles wat er nodig is om nieuwe duurzame houten producten te maken van afvalstoffen. Op het Saxion gebeurt het nu al anderhalf jaar lang. “We werken eigenlijk met een soort desktop printer, maar dan veel groter.”
De houtverwerkingsindustrie en de papierindustrie hadden beide behoefte aan een oplossing voor hun ‘afval'. Dat bestaat uit houtresten en stoffen die overblijven bij het maken van papier (lignine en cellulose). Bij het Saxion vormen die afvalstoffen de ‘inkt’ van een speciale printer.
Met slag en stoot
Het proces kwam stroef opgang door een paar moeilijkheden. “Het begon met onze eerste printer, die had gelijk kuren. Uiteindelijk hebben we nog een andere gevonden", vertelt Ivo ten Brink, projectmanager bij Saxion. "Het moeilijkste was de ontwikkeling van het materiaal. Dat moet op basis van hout zijn, sterk zijn en te printen zijn. Dit is met hulp van partners uiteindelijk met slag en stoot gelukt." Nu het printen mogelijk is, staat er een hoop op de planning. “We zijn nu druk bezig met het maken van stalramen, straatmeubilair, kozijnen en mallen voor de scheepsbouw. Maar we willen nog veel meer.”
Afstuderen
Aan dit project werken ook afstudeerders mee vanuit Saxion. Bijvoorbeeld Vera Koman, student industrieel product ontwerpen. Zij is degene die bezig is met het maken van de stalramen. “Onze partner RIBO (dat gespecialiseerd is in restauraties) restaureert dit soort producten. Stalramen hebben het probleem dat ze weinig isolatie hebben omdat staal heel erg goed geleidt. Wij maken het met hout en willen het beter maken." De ramen die bij Saxion gemaakt worden, bestaan uit drie onderdelen, exclusief het glas.
Het maken van de producten gebeurt in een computerprogramma. “We bepalen de hoogte, breedte en hoeveel lagen er nodig zijn. Onze machine gebruikt lagen van drie millimeter. Stel je voor dat we negen millimeter nodig hebben, dan moeten we drie lagen neerleggen. Het duurt allemaal wel iets langer dan een reguliere 3D-printer.”
Overname
Het printen loopt nog niet vlekkeloos, maar er is een doel. “In dit onderzoek proberen we het materiaal printbaar te maken, dat is voorlopig nog wel een technology push. Maar ons doel is voorkomen dat er restafval overblijft en bewijzen dat dit mogelijk is. Wanneer het uiteindelijk werkt hopen we dat er een commerciële partij komt die het overneemt.”
Volgens Ten Brink zit er ook een toekomst in voor het onderwijs. “Ons concept kan misschien nog gebruikt worden in het MBO en HBO. We zijn er al mee aan de slag, door bijvoorbeeld onze partner RIBO. Meer samenwerkingen kunnen meer bieden.”
Gerelateerd
