De Almelose Ruiterdagen zijn begonnen. Sinds vrijdagmorgen rijden paardentrailers af en aan richting terrein van de Looleeruiters aan de Manegeweg. Wim Vos (75) maakt deze editie de halve eeuw als vrijwilliger vol. ”Het is elk jaar weer feestje om dit mee te maken.”
Als er de eerste dag een run op parkeerplekken en kampeerplaatsen ontstaat, slaat de hectiek even toe. Verkeersbegeleiders zetten alle zeilen bij om de stroom gearriveerde deelnemers in goede banen te leiden. Ondertussen nagelt vrijwilliger Wim Vos, sinds jaar en dag gastheer binnen de sponsorcommissie, onverstoorbaar twee reclameborden aan een paal. Als ervaren nestor van de grote groep vrijwilliger raakt Vos niet snel meer nerveus wanneer de pot even dreigt over te koken. Hij geniet vooral de Almelose Ruiterdagen. En dat al sinds 1967, waarvan de eerste vier jaar als deelnemer. ”Dat was nog in het weiland van Boer Kamp tegenover Hotel de Kei aan de Bornsestraat. Daar zijn de eerste Almelose Ruiterdagen gehouden. Daarna zijn we naar de Grensweg verhuisd en in 1979 hier terecht gekomen.”
In totaal staan er tot en met zondag 795 inschrijvingen bij de pony’s op het programma en vervolgens een slordige 2000 deelnemers bij de paarden; op weg naar de Grote Prijs volgende week zondag. ”Dit is het grootste evenement van Almelo”, meldt Wim Vos met gepaste trots als achter hem de wedstrijd van de pony’s in volle gang is. Hij heeft het evenement door de jaren heen op deze plek zien groeien en is erin meegegroeid. ”Het is een perfecte locatie en de Almelose Ruiterdagen zijn voor iedereen toegankelijk. Er heerst vanaf de beginjaren een heel losse en prettige sfeer en dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Denk dat ik daarom ben blijven hangen na die eerste vier edities zelf te hebben meegedaan.”
Vos kent zo'n beetje alle ondernemers wel persoonlijk die de Ruiterdagen ondersteunen. Ze weten in ieder geval allemaal wie Wim Vos is. ”Voor mij is de sponsoravond eigenlijk wel het hoogtepunt van de komende week. Het is altijd leuk om oude bekenden weer te mogen ontvangen namens de sponsorcommissie en even een praatje met hen te maken.” Hij mag dan 75 zijn, Vos piekert er nog niet over om te stoppen. ”Zolang het mogelijk is en ik er plezier in heb, gaan we gewoon door.”