Ze staan er inmiddels bijna een jaar; de elf tiny houses op de nieuwe locatie aan de Seringstraat in Veldwijk-Zuid. Daar komen er nog drie bij . Zaterdag was de officiële opening en meteen ook een open dag om buurtbewoners kennis te laten maken met de tiny house-bewoners. "Op naar een hele mooie nieuwe buurt en mooie uitbreiding van Veldwijk-Zuid. We zijn er heel blij mee", zegt Rik Gockel van Welbions, voordat hij met een bijl een groen plantenlintje mag doorhakken. Het is meteen het startschot van de open dag.
Een groot aantal tiny house-eigenaren aan de Seringstraat laat vol trots hun kleine woning zien, die in veel gevallen helemaal zelf zijn gebouwd. Het grote terrein waarop alle huisjes nu staan is prachtig aangelegd met veel nieuw aangeplant groen, houtsnipperpaden en in het midden van de twee terreinen een bestaand minibos. Daar bevindt zich op een open plek een kleine ontmoetingsruimte. Er staat een picknickbank waar bezoekers en bewoners tijdens de open dag iets kunnen drinken en met elkaar in gesprek kunnen gaan.
Ieder huisje staat op een riante kavel en daar kan een bewoner van alles mee doen. Een speeltuin voor de kinderen aanleggen bijvoorbeeld of een moestuin. Of je laat het lekker groen, met allerlei wilde bloemen in het gras. Bezoekers van de open dag zijn aangenaam verrast hoeveel ruimte de meeste bewoners in hun huisjes hebben. Er mag tot maximaal 50 vierkante meter vloeroppervlak gebouwd worden.
Een behoorlijk deel van de huisjes dat er nu staat, kun je nu eigenlijk wel een bungalowtje noemen, met een gelijkvloerse aparte slaapkamer, ruime badkamer en soms zelfs een kantoortje. “Dat was heel erg handig in Corona-tijd!”, geeft een tiny house-bewoner aan die al vanaf het eerste uur op het terrein van de voormalige Hengelosche Bierbrouwerij stond. Negen van de tien huisjes die daar stonden, zijn naar de Seringstraat verhuisd. Nu mogen ze hier voor 10 jaar staan, waarvan dus bijna al een jaar is verstrekken. Er staan inmiddels 11 huisjes en er komen er binnenkort nog drie bij.
Lees verder onder de afbeelding.
Er wordt hier en daar nog steeds driftig geklust, zoals het aanleggen van grotere verhoogde veranda’s om de huisjes. De grond is door alle regen nat en modderig geworden. Op sommige plekken staat het water nog hoog. “Ik ben er zelfs met mijn bus in vast komen te zitten”, zegt Jaap van den Berg, de voorzitter van de Coöperatie Tiny House Hengelo, waar alle bewoners lid van zijn.
Van den Berg geef een korte rondleiding in zijn tiny house. "Van oudsher waren het twee zeecontainers, die daarna zijn omgebouwd en dienst deden als koffiebar in Eindhoven." De tiny house-bewoner had geluk, kon de containers overnemen en heeft er een woning van gemaakt. Er zitten grote ramen aan de voorzijde in, waardoor het landschap naar binnen wordt getrokken en zijn woning nog ruimtelijker oogt.
De bewoners worstelen zich dapper door alle kinderziektes heen, voor zover die er nog zijn, maar niemand heeft spijt van zijn- of haar beslissing om een ruime woning in te ruilen voor een tiny house. "Ik had dit al veel eerder moeten doen", zegt één van de bewoners.
Wie denkt dat zo’n klein huisje goedkoop is, komt bedrogen uit. Een aankomend bewoonster die nog midden in de offerte-fase zit geeft aan dat je nu wel aan de anderhalve ton zit als je een huisje laat bouwen. De maandelijkse lasten daarentegen zijn relatief laag. Er zijn ook handige en enthousiaste zelfbouwers, die van tweedehands materialen hun eigen paleisjes fabriceren.
Clementine Maathuis en Marian Rupert zijn toekomstige bewoners van het terrein. Ze zijn verantwoordelijk voor een biodiverse gemengde haag die rondom het veld is aangelegd met fruitgildes. "We hopen dat daar een hoop vogels op af komen als de bessen rijp zijn", zegt Rupert. "Ja, want wij houden wel van een vogelrijk en insectenrijk gebied."
Er zijn 25 van die fruitgildes aangelegd. Dat zijn een soort cirkels met in het midden een fruitboompje en daaromheen andere planten die niet alleen nuttig zijn voor de fruitboom, maar ook voor de biodiversiteit. Wordt een plant te groot, dan wordt deze gesnoeid en worden de takken op de grond neergegooid, zodat het leven in de grond de resten kan opnemen en verteren.
Lees verder onder de afbeelding.
De kinderen die op het terrein wonen, laten vol trots hun eigen bouwwerk in ‘het bos’ zien. Moet dit ook een tiny house worden? “Nee, een hut!” Er wordt met een kitten rondgesjouwd en ze willen graag op de foto. Drie van de tiny house-bewoners krijgen thuisonderwijs, de andere gaan ‘gewoon’ naar school.
Je bent als bezoeker stiekem wel een beetje jaloers als je die kinderen hier zo ziet rondstruinen. Wat een rust, en wat een speelruimte! Het moet fantastisch zijn om hier zo op te groeien. Of om er als volwassene te wonen. Het is een klein paradijsje.