‘Woeste Grond’: Dé nieuwe nationale soap met een oostelijk accent
Johan Nijenhuis is weer terug op ‘oale groond’. Een kleine 20 jaar geleden herontdekte hij als regisseur/producent van de regiosoap ‘Van jonge leu en oale groond’ zowel zijn geboortegrond als de ‘moodersproak. Meer recentelijk was hij er opnieuw voor de opnamen van de speelfilm ‘De beentjes van St. Hildegard’, met Herman Finkers en Johanna ter Steege. En nu is hij als producent regelmatig te vinden op een voormalig melkveebedrijf in Hoge Hexel, waar sinds april de opnames plaats vinden van een nieuwe, 40-delige dramaserie: ‘Woeste Grond’.
De lat ligt hoog
Johan Nijenhuis noemt ‘Woeste Grond’, die hij maakt voor de AVRO/TROS, een ‘soap in de beste traditie van het genre’. Omdat het gaat om een feuilleton voor de publieke omroep – vanaf eind dit jaar vijf keer per week te zien op NPO 1 – is het wel een soap 2.0. Elke aflevering duurt een half uur, niet onderbroken door reclame. Nijenhuis legt de lat hoog. Voor zichzelf, voor z’n team, maar ook voor de AVRO/TROS. “We hebben de ambitie om de nieuwe nationale soap te worden.’
Verhaal hoogst actueel
‘Woeste Grond’ vertelt het verhaal van een moderne boerenfamilie in het oosten des lands. Nijenhuis klopte met zijn idee voor deze soap al een paar jaar geleden aan bij de AVRO/TROS. Nog voor Caroline van der Plas met de BBB begon aan de opmars in de Nederlandse politiek. Nu de agrarische sector, met alle problemen van dien, inmiddels hoog op de politieke en maatschappelijke agenda staat, is de context waarin het verhaal van ‘Woeste Grond’ zich afspeelt hoogst actueel.
Geen romantisering
In de serie wordt het verhaal verteld van drie generaties van een boerenfamilie, die worstelt met het toekomstbestendig maken van melkveehouderij 'De Weuste'. Volgens Johan Nijenhuis hoeft de kijker straks geen romantisering van het boerenleven te verwachten, net zo min als het clichébeeld van stedelingen die met naaldhakken wegzakken in de zandgrond. Centrale vraag in alle verhalen: Is de boer nog baas op eigen grond?
Realistisch ‘decor’
De actualiteit van ‘Woeste Grond’ wordt nog eens onderstreept door het realistische ‘decor’ waarin het verhaal zich grotendeels afspeelt: een melkveebedrijf, dat een paar jaar geleden daadwerkelijk werd uitgekocht. Volgens Johan Nijenhuis ‘de grootste filmset van Nederland sinds Flodder van Dick Maas in Almere’. Behalve op deze hoofdset, is er sinds april op een aantal andere locaties in onder meer Wierden en Den Ham gefilmd. De opnamen worden eind deze maand afgerond.
Geen Twents, maar Sallands
Nijenhuis mag dan met ‘Woeste Grond’ een breed familiepubliek in heel Nederland willen bereiken, de soap heeft wel degelijk een duidelijk oostelijk accent. Vier van de 12 hoofdkarakters spreken Nedersaksisch. Geen Twents, zoals in ‘Van jonge leu’ en ‘De beentjes’, maar Sallands. Dat heeft alles te maken met de ‘moodersproak’ van muzikant Hendrik Jan Bökkers, die zijn debuut maakt als acteur in de rol van zoon Dinant.
Script ‘hertaald’
Laurens ten Den – geboren in Haarle, op de grens van Twente en Salland - ‘hertaalde’ het script voor de vier karakters. Behalve Hendrik Jan Bökkers zijn dat Laus Steenbeeke (pater familias Bats), Peggy Vrijens (schoondochter Vera) en Anne-Mieke Ruyten (vrouw van Bats). Laatstgenoemde - geboren in Venray en woonachtig in België – moest zich voor deze rol tijdens de opnamen de streektaal eigen maken…
Gerelateerd
