Muzikale vrienden brengen in oudste kroeg van Enschede ode aan drie helden: Wilmink, Bannink én Nolmans

Terwijl Ton Ouwehand zo'n twintig geïnteresseerden een verkorte route van de Harry Bannink & Willem Wilmink wandeling door de Enschedese binnenstad voorschotelt, vertelt zanger/Bolwerkfan George Meurders hoe het idee voor deze middag werd geboren: "Ik kom uit Maastricht, woon in Arnhem, maar heb hier in Enschede de liefde gevonden. In Marjolein, maar ook in dit café."

'Lastig parket'

Meurders: "Het is een geweldige kroeg, met een geweldige nieuwe eigenaar. Rob was voorheen gewoon stamgast van het café. Ik kende hem al en wist ook dat Het Bolwerk in een lastig parket zat."

Het stond lang te koop, maar wie wilde hier nu in stappen? Rob Nolmans dus. De oud-garagehouder, die binnenkort 80 wordt, wilde dat de kroeg behouden bleef voor de stad. Het was en is nog altijd 'een plek voor mensen die iets te melden hebben', aldus Nolmans begin dit jaar bij 1Twente.

Nolmans toen: "Ik wilde dat de sfeer behouden bleef. Dat er geen plastic bloemen op tafel kwamen te staan, dat het niet zo'n hippe tent zou worden. Uiteindelijk heb ik wat vastgoed verkocht (Nolmans was eigenaar van onder meer een fiks aantal garageboxen die hij verhuurde, red.) en van dat geld heb ik Het Bolwerk kunnen kopen. Let wel: ik ben eigenaar van de inventaris en de goodwill, niet van de stenen, niet van het pand."

Zondagmiddag tegen drie uur begint het café vol te lopen. Als de Bolwerk Allstars Band onder aanvoering van Ouwehand (gitaar) en Meurders (zang) 'Wie wil er een stekkie van de fuchsia?' (Annie M.G. Schmidt / Harry Bannink) inzet, hangen de mensen er met de benen uit.

Rob Nolmans is een ingetogen man, maar dit vervult hem toch met trots: "Mijn zus is hiervoor speciaal overgekomen uit Utrecht." Ze heeft een stoeltje pal vooraan. "Mijn zoon Marc, die in Utrecht woont, is hier al een paar dagen om mij te helpen met de voorbereidingen. Ik heb 'm uitgelegd hoe hij het alarm eraf zet, zodat ik hier vanmorgen vroeg niet hoefde te zijn, toen de band wilde soundchecken", zegt-ie lachend.

Spijt van de aankoop heeft-ie niet. Het is veel werk, maar hard werken heeft Rob Nolmans z'n hele leven gedaan. Wel heeft-ie hulp. Vier vrienden vormen een soort 'raad van bestuur' en helpen hem met van alles en nog wat. "Ik vind het prachtig om dit voor Het Bolwerk te kunnen doen, maar ik doe het dus beslist niet alleen."

Vinyl Café

De kroeg is zes dagen per week geopend. Alleen op de maandag niet. Nolmans heeft de zondag toegevoegd aan de vijf openingsdagen die tot vorig jaar golden: "Een café in de Enschedese binnenstad moet open zijn op de zondagmiddag. Ik wil dan wel met enige regelmaat iets bijzonders doen op die zondagmiddag. Deze ode aan Bannink en Wilmink is een voorbeeld daarvan en eind september houden we het eerste Vinyl Café. Bezoekers kunnen dan hun eigen plaatjes hier draaien. Het is een samenwerking met Jazzcafé De Tor. Daar doen ze dat al langer."

Willem Habers, die zowel de jazzavonden in De Tor als de website van Het Bolwerk invult, kwam met het idee: "Beide cafés hebben nogal wat overeenkomsten. Qua sfeer, qua bezoekers, qua muziek. Het grote verschil is dat je in De Tor absoluut niet door de livemuziek heen praat. Tegen die mensen zeg ik altijd: 'Als je wilt ouwehoeren, dan ga je maar naar Het Bolwerk!'"

Quiz

Als de Bolwerk Allstars Band de eerste nummers gespeeld heeft, is het tijd voor de eerste ronde van een heuse Wilmink-Bannink Quiz. De opdracht luidt: raad van elk lied dat gedraaid wordt of de muziek ja of nee van Bannink is en of de tekst ja of nee van Wilmink is. En dan blijkt maar weer eens hoeveel klassiekers die twee op hun naam hebben staan.

Het Bolwerk is ook zo'n klassieker, al is de tekst die Wilmink over zijn stamkroeg schreef, nooit op muziek gezet:

“Begraaf mij onder ’t Bolwerk,
Want al is crematie netter,
ik wil boven stappen horen
en het lied van Stormy Weather”

Willem Wilmink – 1990

Hierboven een fragment uit 'Wie wil er een stekkie van de fuchsia?' door de Bolwerk Allstars Band.