Blauwtong heeft voor Marian één voordeel: ze belandt met haar Twentse 'strikje' in NRC
Met een verhaal in het Twents de nationale krant halen. Wat dat betreft was de publicatie van haar zogeheten ‘strikje’ in NRC een schot in de roos voor streektaalambassadeur Marian Lentferink uit Fleringen. Al zit er ook een andere kant aan die medaille: het stuk gaat over hoe ze haar koeien zag aftakelen door het optrekkende Blauwtong-virus. “Een ikje moet gaan over iets wat je bezighoudt. En wat mij toen bezighield was Blauwtong.”
Een ikje is een korte, persoonlijke anekdote van niet meer dan 120 woorden. NRC bedacht dit concept ongeveer twintig jaar geleden, toen er een leeg stuk overbleef aan het einde van de krant. Vanaf dat moment kunnen lezers een eigen geschreven ikje insturen, met de kans dat deze op de achterkant van de krant komt te staan.
Om het 21-jarige jubileum te vieren, besloot NRC-redacteur Paul Steenhuis het over een nét wat andere boeg te gooien. “Als Groninger dacht ik toen: waarom maken we niet een streektaal-ikje?", legt Steenhuis uit. "Want er zijn heel veel streektalen in Nederland.” En zo was het streektaal-ikje, ofwel strikje geboren. Voor deze bijzondere editie konden lezers in hun eigen dialect een ikje insturen.
Spreken uit eigen ervaring
Ook boerin Marian Lentferink uit Fleringen hoorde van de oproep en kon deze niet aan zich voorbij laten gaan. “Ik hou van plat praten en ik dacht, daar moet ik eens iets mee doen.” Rond diezelfde tijd was ze in de greep van Blauwtong, een virus dat overgebracht wordt door een hele kleine mug die de dieren prikt en ze dan besmet. De boerderij van Lentferink was één van de eerste gevallen in de regio waar het virus voorkwam. Een aantal van haar koeien raakte besmet, sommigen overleden aan de gevolgen.
Lentferink besloot in haar strikje te vertellen over haar ervaringen. En niet zonder succes. Van de honderden verhalen die werden ingezonden - veel in het Twents - werd mede die van haar uitgekozen voor publicatie in de krant en op de website van NRC.
'Het leed dat Blauwtong heet'
'Ik bin a veartig joar boerin en de leste joar’n bang maakt vuur stikstof en de grote wolf, mear noe is d’r ne knut van 2 millimeter den oons vee kraank, en zeulfs dood maakt. Het leed dat blauwtong heet.' Zo begint haar tekst; lees het hele strikje van Lentferink hieronder. Op 22 september draagt ze haar strikje voor tijdens de ikjes-marathon op het International Literature Festival in Utrecht.
