‘Heilig Vuur’: Herman Snoeijink legt rijke carrière als wielrenner en onderwijsman vast in boek
Herman Snoeijink, ooit ’s lands beste wielrenner bij de amateurs, heeft herinneringen aan zijn rijke carrière vastgelegd in een boek met de veelzeggende titel ‘Heilig vuur’. Het boek bevat overigens niet enkel herinneringen aan zijn leven als wielrenner, maar gaat ook over zijn carrière in het onderwijs, zijn gezin en familie. “Ik heb heel veel meegemaakt. Eigenlijk had ik nog veel meer kunnen schrijven.”
Veel mooie en rare dingen
Snoeijink kwam in corona-tijd op het idee om z’n memoires te schrijven, vertelt hij het radioprogramma Twente wordt wakker van Twente FM. “Ik heb zoveel mooie en ook wel rare dingen meegemaakt, dat ik dacht: waarom schrijf ik dat niet op. En de tijd was er natuurlijk naar, door corona. Ik was gepensioneerd en dan ga je nadenken, hoe vul ik m’n tijd in?”
Wielrennen én onderwijs
Dat Herman Snoeijink terug kan kijken op een rijke carrière, heeft volgens hem te maken met het feit dat hij de wielrennerij combineerde met z’n werk in het onderwijs. Hij gold in de periode 1965 tot 1990 als de beste wielrenner bij de amateurs, zowel op de weg als in het veld. Snoeijink heeft de wielrennerij altijd gecombineerd met z’n werk in het onderwijs. Zo stond hij 15 jaar voor de klas op een basisschool in Denekamp, drie jaar en Beuningen en was ook nog eens 15 jaar verbonden aan het vmbo in Oldenzaal.
Geen vervelende dingen
Na z’n actieve carrière als wielrenner was Herman Snoeijink onder meer een jaar verbonden aan de ploeg van Hennie Kuiper, maar reisde als bondscoach ook 8 jaar lang de wereld over. Zijn ervaringen uit die tijd heeft hij naar eigen zeggen ‘luchtig’ opgeschreven in korte hoofdstukjes. “Ik ben geen Thijs Zonneveld. Er zitten geen vervelende dingen in. Hier en daar heb ik wel een sneertje uitgedeeld, maar ik heb mensen wel in hun waarde gelaten.”
Op veel plekken verkrijgbaar
Het 167 pagina’s tellende boek, gelardeerd met veel foto’s, is nu verkrijgbaar bij boekwinkel Brummelhuis in Denekamp. Het is de bedoeling dat het nog op meer plekken in de regio, maar ook elders in het land komt te liggen. Herman Snoeijink: “Ik ga vragen of ik het in het Hennie Kuiper Museum neer mag leggen.”
Gerelateerd
