Jury stadsdichtersverkiezing Hengelo gaat met Robert Roth voor toegankelijkheid en eindrijm

Vooraf vertelden de twee deze verkiezing niet als een wedstrijd te zien. "Het is appels met peren vergelijken. Waar is de jury naar op zoek?", aldus beide kandidaten in woorden van deze strekking.

'Stille dichter'

Dat zeiden ze voorafgaand aan hun voordrachten. Ieder mocht drie gedichten voordragen en de stijl van Roth (59) verschilt sterk van die van Van Barneveld (51). Juryvoorzitter Miriam Jansen: "Nathalie zou ik een 'stille dichter' willen noemen. Haar gedichten zijn heel sfeervol en poëtisch. Waar zij veel werkt met binnenrijm is Robert meer van het eindrijm. Hij dicht heel toegankelijk en down to earth. Daarbij is zijn presentatie en contact met het publiek heel sterk."

Als predikant weet Roth (spreek uit 'Rood') hoe je mensen moet boeien, vertelt-ie even later: "Ik ben natuurlijk de hele dag met taal bezig. Hoe breng ik een boodschap over, dat is iets waar ik continu over nadenk." Waar het bij een preek alle kanten op kan gaan, probeert hij in een gedicht juist te focussen: "Dan pak je één beeld en dat werk je uit." Het stoppen van bakker Gerard Klein Wolterink begint dit jaar in Groot-Driene greep hem aan en dat gegeven verpakte hij in het gedicht 'De bakker'. Het staat onder dit artikel afgedrukt.

Kerk

Iemand bij hem uit de kerk tipte hem om mee te doen aan deze verkiezing: "De leden van mijn gemeente weten dat ik dicht, dankzij de teksten die ik op Facebook plaats. Ik schrijf tussen neus en lippen door. Een goed gedicht staat heel snel op papier. Als het te moeilijk wordt, is het niet wat."

Waar Roth, die in Ridderkerk werd geboren, pas sinds 5 jaar in Hengelo woont ('Ik kende de stad daarvoor alleen doordat mijn broer en schoonzus er wonen'), is Van Barneveld opgegroeid in Hengelo. Ze woonde daarna ook elders, maar is toch een echte Hengelose: "Ik kom hier altijd weer terug en woon hier nu al weer heel wat jaren." Van Barneveld is beeldend kunstenaar en geeft les aan het ROC van Twente.

Haar maatschappelijke betrokkenheid blijkt uit het feit dat ze enkele jaren geleden een Afghaanse vluchtelinge in huis opnam. Ze schreef een gevoelig gedicht over deze Masouma, die afgelopen zomer afstudeerde aan de Universiteit van New York. Ze vertelt met onverholen trots: "Mijn levensmotto luidt: laat je hart spreken!"

Primeur

Een gedicht voor publiek voordragen was nieuw voor haar. "Ik schrijf al m'n hele leven, maar heb dit nog nooit gedaan. Ik moet zeggen: het ging gisteren als een trein. Ik weet niet of ik over twee jaar nog eens een gooi doe naar het stadsdichterschap, maar dit smaakt zeker naar meer."

Roth is getrouwd en heeft drie kinderen in de leeftijd van 20, 23 en 25 jaar. Van Barneveld leeft gescheiden van de vader van hun 14-jarige dochter. Het overgrote deel van de aanwezigen donderdagavond in de bieb was op haar hand; familie, vrienden en bevriende kunstenaars. Een handjevol mensen was er op uitnodiging van Roth. Hij lacht: "Ik ken hier nog niet zoveel mensen. Mijn vrouw Hanneke moest werken, mijn twee oudste kinderen studeren elders en mijn jongste was er heel even. Zij is een beetje ziekjes."

'Stadsdichten'

Hanneke en de kinderen krijgen de komende twee jaar nog genoeg gelegenheid om hun man en vader te zien 'stadsdichten'. Robert Roth, die formeel door de gemeente is aangesteld, zal acht keer per jaar dienen te schrijven over actuele gebeurtenissen in de stad. Daarnaast staat het hem vrij om zelf projecten van de grond te tillen.