Kleinzoon SS'er betaalt Duitse vertaling van De Laatste Getuige van Hengeloër Frank Krake
Wim Aloserij overleefde drie concentratiekampen en een scheepsramp. Frank Krake uit Hengelo schreef een boek over het levensverhaal van Aloserij: 'De Laatste Getuige'. Maar waarom was het bijzondere verhaal niet te lezen in het Duits? Dat vroeg de kleinzoon van een SS'er zich af, die zich nog altijd bezighoudt met wat zijn opa heeft misdaan. En dus trok hij de knip voor een Duitse vertaling van 'De Laatste Getuige'.
Tussen alle namen van de mannen die zijn omgekomen in het Noord-Duitse concentratiekamp Husum-Schwesing staat niet die van Wim Aloserij uit Lochem. Hij wist op wonderbaarlijke wijze de ontberingen in het kamp, de mishandelingen en ziektes te overleven. Net zoals hij Kamp Amersfoort en in het Duitse concentratiekamp Neuengamme overleefde.
Het verhaal van Wim is jaren geleden door schrijver Frank Krake uit Hengelo vastgelegd in De Laatste Getuige, dat in meerdere talen werd vertaald. Wim Aloserij werd zelfs gevraagd te spreken tijdens de Nationale Dodenherdenking, maar overleed twee dagen daarvoor op 94-jarige leeftijd.
Onder de indruk
Tijdens een lezing van de schrijver hoorde Jörg Siegfried het verhaal en was ervan onder de indruk. "Ik kan het verleden van mijn familie niet ongedaan maken, het enige dat ik kan doen is nu zorgen voor een zo vreedzaam mogelijke wereld."
Het verbaasde hem dat er geen Duitse vertaling was. Geld mocht daarbij geen rol spelen, vond Siegfried. Dus betaalde hij de vertaling, die gisteravond in het Duitse Husum, niet ver van de Deense grens, is gepresenteerd. "We hebben dit boek in het Duits nodig, omdat het belangrijk is dat dit verhaal ook in deze stad herinnerd wordt. Want Wim is hier wat overkomen, wat hem nooit had mógen overkomen", zegt Jörg Siegfried bij de presentatie.
Schrijver Frank Krake en de kinderen van Wim Aloserij zijn er blij mee. Dochter Josavia Muis-Aloserij: "Ik denk dat mijn vader hier heel blij mee zou zijn geweest. Dat voelt toch als erkenning, dat ook de mensen hier in Husum kunnen lezen wat hier is gebeurd."
Jörg Siegfried vult haar aan: "Vaak wordt er gedacht dat deze verschrikkelijke dingen in Dachau of Neuengamme (waar later overigens ook de beruchte overvallers van de grootste bankroof in 1944 in Almelo kwamen te zitten) zijn gebeurd, maar ze zijn ook hier in Husum voorgevallen. En de mensen wisten ervan. De gevangenen zijn elke dag door het dorp gelopen op weg naar het werkkamp. Iedereen wist dat ze er waren. Nu kunnen ze ook lezen welke verschrikkingen hier gebeurden en waar ze de ogen voor sloten."
Gerelateerd
