Bataafse Kamp, van school tot wooncomplex: 'Dit is écht een mooi pareltje!'

HK2 projectontwikkeling mocht het oude schoolgebouw onder handen nemen. Directeur Hans Kloosterman werd destijds door een makelaar op de gemeentelijke aanbesteding gewezen: “Nu heb ik toch een mooi project voor je!” Kloosterman zag er potentie in en ontwikkelde een plan, niet alleen omdat het om het gebouw ging, maar ook om het park. "Zowel het gebouw als het park hebben zoveel kwaliteit. Als je die dingen bij elkaar kan brengen en er iets moois van kan maken, daar smul je natuurlijk van als projectontwikkelaar."

Woonsmoel

Om zo'n karakteristiek pand voor de stad te behouden, dat was nog een hele klus. Kloosterman legt uit hoe de architect op drie verschillende manieren heeft ingegrepen in het schoolgebouw om er een écht woongebouw van te maken: “Het dak van het hoofdgebouw is ‘gelift’. Er zijn daar penthouses bovenop gezet. Dat gaf de voormalige school meteen een ‘woonsmoel’."

Er werd ook een groot gat geslagen in datzelfde hoofdgebouw, waardoor een nieuwe doorgang ontstond naar het park. "Op die manier kregen alle bewoners een adres aan de Drienerstraat. Alle woningen hebben een balkon, een eigen terras of tuintje.”

Wie verwacht de klaslokalen nog te kunnen herkennen, komt bedrogen uit: het enorme pand is niet alleen opgedeeld in appartementen en penthouses, maar ook in stadsvilla's en parkwoningen. Het is verrassend om te zien hoe divers de 44 woningen zijn ontworpen, zoals de penthouses met grote glazen wanden op de verbouwde zolderverdieping en de stadsvilla’s in de zijvleugels met wel drie of vier verdiepingen.

Bakvissen

Waar ooit de bakvissen in minirok trillend van de zenuwen voor het schoolbord stonden bij wiskunde is nu een super-de-luxe keuken gerealiseerd. En waar menig studente in het lokaal Frans zat weg te zwijmelen bij Julien Clerc ploft nu een bewoner lekker op de bank om te genieten van het uitzicht op de vijver, het favoriete pauzeplekje van veel leerlingen in die tijd.

Gluren bij de buren

Op de terrassen en balkons aan het binnenhof zien de bewoners elkaar bij mooi weer nu nog goed zitten, maar dat wordt niet echt als storend ervaren. “Ach, die planten en struiken groeien nog wel. En zo leer je elkaar nu ook spelenderwijs kennen en kun je het met je nieuwe buren over de verhuisperikelen, de nieuwe inrichting, de Vereniging van Eigenaren en de ‘kinderziektes’ hebben”, zegt een tevreden bewoner. Kinderziektes? “Er waren problemen met de lift en lekkage. Maar dat is allemaal verholpen.”

Wie verwacht had dat er alleen maar pensionado’s met veel vrije tijd wonen, komt bedrogen uit. Er wonen ook 'jonkies', die het net als de andere bewoners fijn vinden dat ze tegen het centrum aan wonen en een park voor de deur hebben.

Hoe kijkt de projectontwikkelaar terug op het project? “Wij zijn écht voor kwaliteit gegaan", vertelt Hans Kloosterman. "Met zo’n oud gebouw wordt het altijd wel iets anders dan je vooraf hebt ingecalculeerd. Het heeft veel extra inspanning gekost om alles wat je bedacht hebt ook daadwerkelijk te realiseren. Dit project was wat dat betreft een urenvreter van jewelste. We moesten oplossingen vinden voor alle problemen die zich aandienden. Om geluid te weren moesten we bijvoorbeeld extra massa inbrengen, maar de constructie moet daar wel tegen kunnen."

'Once in your lifetime'

Zou Kloosterman het zo weer doen? “Ja, dit is écht een mooi pareltje, waar je als projectontwikkelaar aan kunt werken. Mijn collega Caroline verwoordde het heel mooi. Zij zei: 'waar vinden we hierna nog nog zo'n pareltje?' Ik zeg altijd, dit is een ‘once in your lifetime-project’. Of toch misschien wel een 'twice in your lifetime-project... You never know!"