Dichter Bjorn Blom brengt op landelijke radio een ode aan Almelo
Stel, je wordt gevraagd door de landelijke radio om een ode aan je geboortestad te brengen. Wat zou je doen? Journalist en dichter Bjorn Blom twijfelde geen moment. “Almelo is veelzijdig en dat wilde ik vatten in een gedicht”, vertelde Blom in de uitzending van 1Twente Vandaag.
De Almelose dichter verhuisde voor zijn studie naar Groningen en Utrecht, maar keerde onlangs weer terug naar Twente om als journalist aan de slag te gaan. “Mijn hart ging altijd sneller kloppen van Twente. Dat heeft me nooit echt losgelaten”, vertelt Blom. Hij wil een ‘steentje bijdragen’ om Almelo weer op de kaart te zetten: “Ik wil de verhalen vertellen die het waard zijn.” En die zijn er genoeg volgens de dichter.
Kritische noten
Toch wijst hij ook op de minder mooie kanten van Almelo. “Er is veel armoede in de stad. Ongeveer één op de zeven huishoudens zit krap bij kas. Ook dat moet worden belicht.” Deze kritische noten zijn ook terug te horen in zijn ode aan Almelo, ‘de stad die klein en groots tegelijk is’.
Ode aan Almelo
Dit is de stad die klein en groots tegelijk is,
omdat je het niet groter hoefde te maken dan dat het lijkt,
waar trots zijn plek heeft,
maar toch ook weer zo bescheiden,
want je weet dat het niet makkelijk is in een tijd
waar je zo snel en zo veel wil
elkaar niet uit het oog te verliezen,
je bent geen schreeuwer,
maar hebt wel de kracht gevonden door je stem te laten horen.
Niet om voor jezelf te spreken,
maar altijd voor een ander,
met ontelbare evenementen en activiteiten,
van de profronde tot het historisch festival,
laat je het licht in zoveel harten schijnen,
maar ondanks die warmte die het straatbeeld vult,
verberg je je winters,
die een stuk kouder zijn dan elders,
waar ‘je tanden op elkaar zetten’ en ‘klappertanden van de kou’
twee kanten zijn van dezelfde munt,
waar te veel handen alle muntjes moeten draaien
om de volgende lente te kunnen halen.
De stad die soms wordt uitgelachen
en aan de kant wordt geschoven
met de meeste versplinterde gemeenteraad van het land,
misschien omdat je niet altijd de ruimte durft te nemen
die je wel verdient.
Maar kijk je nu eens,
zelfs door de donkerste dagen
sta je daar, nog altijd rechtop
je bent een underdog
die de voordeur misschien niet opendoet,
maar de achterdeur wel altijd op een kiertje laat.
Je droomt groter dan de muren die je bouwt,
omdat je je niet laten vangen door kaders,
je vrij wil zijn,
in samenhorigheid met verschillende generaties
als het Indië terrein.
Elke dag ben je verbonden
in zwart-wit, in kleur,
in je haat-liefde relatie met de stad
waar je alleen boos op kunt worden,
omdat je zo-veel van haar houdt
en waar je samen vrij bent,
het doet er namelijk niet toe of het groot of klein is,
omdat Almelo,
dat allebei is.
- Bjorn Blom
