In de protestantse kerk in Tubbergen wordt zondag 3 november de expositie Left Behind geopend. In de ochtenddienst van die dag vertelt Michel Khoury, die de foto’s maakte, over het waarom van die expositie.
Khoury, inmiddels statushouder, vraagt met zijn foto’s aandacht voor het lot van mensen die vaak noodgedwongen huis en haard zijn ontvlucht. “Khoury komt uit Syrië, en woonde op een asielboot. Via JanPieter de Boer kwamen we in contact met hem en zijn expositie”, vertelt dominee Lisette van Buuren. Khoury zelf vluchtte uit Syrië, vanwege zijn politieke activiteiten tegen dictator Bashar al-Assad. “Op de asielboot verblijven uitsluitend mannen. Michel maakte portretten van hen, terwijl ze een voorwerp, een foto of armbandje, vasthouden.”
De expositie in de kerk aan Ds. Hattinkstraat 2 in Tubbergen wordt zondagmorgen geopend. Na de dienst kan de expositie door iedereen bekeken worden. De fotoserie is te zien van 3 tot en met 17 november, zeven dagen per week, van 11.00 tot 16.00 uur. De toegang is gratis. “Kom gerust kijken, loop gewoon binnen”, nodigt de dominee. De kerkdienst zondagmorgen begint om 10.00 uur.
Van Buuren: “De foto’s kunnen in de weken daarna ook in andere kerken of bij andere organisaties geëxposeerd worden, tot circa eind van dit jaar. Daarna wordt de expositie elders vertoond. Kerken of andere organisaties die hiervoor belangstelling hebben, kunnen zich bij mij, of bij de Protestantse Gemeente Tubbergen, melden.”
Samen met pastoraal werker Christianne Saris van de Pancratius parochie zit Van Buuren in de eerste week van november om tafel met de locatie-manager van het azc in Albergen. “We kijken of we de mensen die in het AZC komen ergens mee kunnen helpen. Of we iets voor hen kunnen betekenen, en dat doen we als gezamenlijke kerken”, zegt Van Buuren.
“We gaan eerst onze oren te luisteren leggen: horen of er een hulpvraag is”, aldus Christianne Saris in de ochtendshow van Twente FM.
“We beginnen met een gesprek; het vervolg moet nog handen en voeten krijgen. Als er belangstelling voor is, is er van alles mogelijk. Samen een maaltijd koken en samen eten, samen wandelen, ontmoetingsmiddagen houden. De mensen zijn van harte welkom bij de vieringen als ze dat wensen. Ik weet niet of er kinderen zijn in het asielzoekerscentrum, maar als ze er zijn kunnen de kinderen uit de parochie misschien iets betekenen voor andere kinderen. Maar we moeten eerst weten welke mensen er, wat hun achtergrond is en waar ze mogelijk belangstelling voor hebben”, benadrukt Saris. “Het gaat om het elkaar ontmoeten, om een gemeenschap te zijn met elkaar.”