Corrie en Laurens ontmoetten elkaar in marine uniform: ‘We zijn elkaar niet meer uit het oog verloren’

Die eerste ontmoeting, op een rustplaats langs de wandelroute, was in juli 1963; op 5 november 1964 traden ze in het huwelijk, in Zaandijk, op een stralende herfstdag. En dat is vandaag 60 jaar geleden.

Corrie werkte in die tijd als Marva, de voormalige Marine Vrouwen Afdeling, op het ministerie van Defensie in Den Haag. Laurens, dienstplichtig, kwam bij de marine en werd gedetacheerd op de voormalige Marinevliegkamp Valkenburg bij Leiden.

Feestavond

Na de vierdaagse zagen ze elkaar weer tijdens een feestavond van de marine op vliegveld Valkenburg, waar de Marva’s ook uitgenodigd werden. “We kwamen elkaar weer tegen en toen zijn we elkaar niet meer uit het oog verloren”, zegt Laurens lachend.

ITC Enschede

Afgezwaaid als dienstplichtige ging Laurens weer als elektromonteur aan het werk, vervolgens ging hij naar de Nationale Luchtvaarschool als vliegtuigmonteur. In 1971 verhuisde het gezin naar Enschede, waar Laurens een baan kreeg bij ITC Enschede, het International Training Centre for Aerial Survey: een opleidingsinstituut waar onder andere cursussen over cartografie en luchtfotografie aangeboden werden. “Werk en hobby tegelijk”, aldus Laurens.

Kaarten voor navigatie

Het trainingscentrum beschikte over een vliegtuig, waarmee luchtfoto’s gemaakt werden, nodig voor het maken van kaarten voor navigatie. Laurens deed het onderhoud van het vliegtuig en was één van de twee piloten.

Gebroken wervels

Tijdens het uitoefenen van zijn werk brak hij een aantal rugwervels. Hij werd geopereerd in Nijmegen waar de wervels werden vastgezet. Hij werkte daarna twee jaar op revalidatiebasis en brak dezelfde wervels nog een keer. Laurens: “Die werden nog een keer gerepareerd en sindsdien mocht ik niet meer werken.” In 1992 werd hij medisch afgekeurd.

Landelijk Huurders Platform

Als vrijwilliger zette hij zich vanaf die tijd in voor meerdere verenigingen en organisaties, waaronder penningmeester van de parochie, zat ook landelijk in het bestuur van de kerkelijke organisatie, was bestuurslid van de KBO en zat 19 jaar lang in het bestuur van het Landelijk Huurders Platform. In mei van dit jaar legde hij zijn laatste vrijwilligerstaak neer: “Het is mooi geweest.”

Bibliotheken

Ook Corrie deed jarenlang vrijwilligerswerk, onder andere via UVV Enschede. Ze verzorgde een patiëntenbibliotheek, en was een van de redacteuren van Draagvlak, het UVV-blad van de afdeling Enschede. “Een magazine van 28 pagina’s”, vertelt ze. Daarnaast was ze 17 jaar vrijwilliger voor de schoolbibliotheek.

Sinds het jaar 2000 woont het echtpaar in Losser. Het echtpaar reisde veel. Veel werelddelen werden bezocht en met hun caravan trokken ze heel Europa door. Corrie, met als hobby fotografie, maakte er complete reisverslagen van. Mooie herinneringen, die zijzelf echter niet meer kan lezen en kijken: door oogproblemen werd het zien een stuk minder. Boeken om te lezen zijn luisterboeken geworden. Laurens wandelt nog steeds, Corrie wandelt en fiets thuis, op fitnessapparaten. “En natuurlijk elke morgen meedoen met Nederland in Beweging”, lacht ze.
Thuis doen ze bijna alles nog zelf. Laurens haalt de boodschappen, Corrie kookt. “We vervelen ons niets.”

Op familiebezoek

Terug naar het westen van het land, ze denken er niet over. “We gaan wel een keertje een dag die kant voor familiebezoek. We wonen prima aan deze kant van het land”, zeggen ze.

Feestje

Laurens de Reus (82) en Corrie Woestenburg (81) vieren vandaag hun 60-jarig huwelijksjubileum. Woensdag houden ze een feestje, in kleine kring, met hun drie kinderen en partners, hun acht kleinkinderen, twee achterkleinkinderen, verdere familie en vrienden.