Het laatste Van Haag tot Wal festival in Enschede

Op het Van Haag tot Wal Festival komen verhalen van vroeger en nu over de Enschedese binnenstad letterlijk tot leven. Theatermakers, muzikanten en kunstenaars laten zich inspireren door de verhalen en maken voorstellingen, mini-concerten en andere creatieve activiteiten. De naam van het festival verwijst naar vroeger en naar nu. Enschede had ooit hagen en wallen en die zijn er nog steeds. Niet fysiek, maar wel in de namen van een aantal straten in de binnenstad. Het doel is om kunst en cultuur laagdrempelig en dichtbij de gemeenschap te brengen.

Hotel Atlanta

Het publiek wordt meegenomen in oude verhalen van herkenbare gebouwen in de stad. Voor sommigen compleet nieuw, voor anderen een feest van herkenning. Neem het vroegere hotel Atlanta - nu Paddy’s - bijvoorbeeld. Theatermakersduo Marieke Hagemans en Monic Jansen vertellen in de voorstelling That’s Life het verhaal van het voormalige ‘blauwe knoop hotel’. Ja, een plek waar geen druppel alcohol te krijgen was. Het maakte het hotel niet minder populair. Bekend en onbekend Nederland liep de deur plat: Lee Towers, Jules Deelder, Herman Brood. Of ze ook echt geen druppel dronken is een tweede…

De populariteit van het hotel kwam met name door de gastvrijheid van de eigenaren van het pand: de familie Soer. Zij kenden hun gasten, wisten wat ze wilden. De gasten moesten zich welkom voelen. “We hebben de voorstelling geschreven naar aanleiding van een interview met de oud-eigenaar en zijn dochter”, vertelt Hagemans. “Ze zijn bij alle drie de voorstellingen aanwezig geweest vanmiddag. En het leuke is: na afloop kwamen er heel veel mensen af op de 87-jarige oud-eigenaar. Om herinneringen op te halen, of om gewoon even te praten.”

Klokkenplas

Op het Klokkenplas staat een klein zwart tentje. Mensen hangen er met de benen uit. Alles om een glimp op te vangen van de bloemlezing van Maud van den Esschert en Femke Posthouwer.

Terwijl Femke een deuntje tokkelt, leest Maud voor. Over de historie van de plas, dat natuurlijk geen plas is maar een plein, maar dat plas in het Twents plein betekent. En of we wel wisten dat de grote boom hier de oudste spartaan van de stad is en dat we eigenlijk in de oude ‘achtertuin’ van de familie van Heek zitten. Het doel van de makers is duidelijk: deze plas heeft meer geschiedenis dan je misschien denkt.

Textiel textiel textiel

In het stadhuis is van alles te doen rondom het thema textiel. Bij Team Overlap kun je een bodywarmer in elkaar knutselen en leer je hoe je een capsule wardrobe moet maken. In de burgerzaal is de voorstelling Catwalk. De makers spelen met het thema ‘bekeken worden’ en kledingkeuzes. Het duo kleedt zich drie kwartier lang om in verschillende outfits: van een simpele spijkerbroek met shirt, naar extravagante bontjassen en klederdracht. Het zet aan het denken: hoe veranderlijk is het oordeel eigenlijk en in welke mate heeft de kledingkeuze daarmee te maken?

En nog veel meer…

In het vestzaktheater kun je je verhaal delen en terugzien in een minivoorstelling van theatergroep Resonanzie. Als je wat op je hart hebt, kun je dat kwijt bij de AI-priester in de Grote Kerk. Een soundscape performance van ArtEz-studenten toont de relatie tussen de mogelijke toekomst en de oude wereld. De docudrama in Rico Latino vertelt het verhaal van een verloren werk van schilder Torrentius en in het stadhuis is een telefoniste druk in de weer om mensen op de juiste manier aan elkaar te verbinden.

De laatste editie dus van het festival. Een geslaagde, wat projectleider Audry Hoemakers betreft. “Het was een prachtige afsluiting. Met mooie voorstellingen en heel enthousiast publiek. We hopen op onze andere evenementen verhalen door te geven want dat zorgt toch echt tot verbondenheid, merken we.”