Overkill Festival in Enschede opent: kabaal, games en community

Het Overkill Festival is een jaarlijks terugkerend evenement, georganiseerd door culturele broedplaats Sickhouse, dat draait om interactieve kunst en games. Met een duidelijke maatschappelijke ondertoon: er is veel mis met de wereld en je kunt niet met de handjes op de rug langs de zijlijn blijven staan. Thema dit jaar is dan ook ‘Radical Joy Resistance’.

Een ‘happening’

“Het lijkt de jaren 60 wel”, zegt een oudere mevrouw die haar fiets tussen de menigte loodst die zich bij het Ei van Ko verzameld heeft. Ze kijkt ernaar met een mengeling van verbazing, nostalgie en meewarigheid. Je ziet haar denken: leuk, maar ook een beetje naïef.

De associatie is zo gek niet. Jonge mensen, alternatief en duidelijk maatschappelijk geëngageerd. Megafoons, een enkel spandoek. De sfeer is vrolijk, bijna uitgelaten. Een beest van een geluidsinstallatie, gemonteerd op een oude winkelkar, staat warm te draaien. Net als het volk eromheen. Het doet inderdaad denken aan de start van een ‘happening’.

Verzetsmars

Even daarvoor heeft een man of zeventig staan kijken naar een performance van Lastesis, een feministisch collectief uit Chili, aangevuld met lokale LHBTQIA-plussers, om de hele trits regenbooglabels maar genoemd te hebben. Een dans in duisternis en kou met rook en zaklantaarns. Over zoeken, kijken, elkaar zien en verzet tegen de norm die de wereld verdeeld in zwart en wit en ‘doe maar normaal’. Want: wat is dat, normaal? En wie bepaalt dat?

Die bende van zeventig staat nu klaar voor een vrolijke ‘March of Resistance’, dwars door de Enschedese binnenstad. Richting de Performance Factory, waar een belangrijk deel van het festival dit weekend plaatsvindt.

Bloemenkinderen…

Naarmate de eindbestemming dichterbij komt, wordt de muziek harder en gruiziger. Tot de stad even lijkt ondergedompeld in iets dat je het beste als ‘black noise’ zou kunnen omschrijven. Maar grimmig is het geen moment, integendeel. De bloemenkinderen van weleer zijn oud, grijs en gesetteld geraakt, cynisch misschien. Maar deze troep zou er zomaar voor door kunnen gaan. Een tik minder extravagant gekleed, maar met een vergelijkbare energie.

Overal hangen mensen uit ramen, verkoopsters duiken winkels uit, passanten schuifelen geamuseerd en enigszins overdonderd langs de voortkruipende stoet.

…en een draak

Bij de ingang van het hoofdkwartier van Overkill staat een groen aangelichte drakenkop de meute op te wachten. Binnen is het warm. De eerste deelnemers kruipen achter de opgestelde games. Anderen bestellen een biertje of warme thee en schuiven bij elkaar aan tafel.

‘Community’ is een van de meest voorkomende woorden uit het vocabulaire van organisator Sickhouse. De cultuurclub wierf voor het festival ruim vijftig vrijwilligers uit een veel grotere internationale aanhang. De voertaal is Engels. Enschede heeft lang niet altijd in de gaten wat het in huis heeft.