Hoe Loed ten Cate (80) een speler van FC Twente uit Amerikaanse cel hield

Straks die anekdote van 25 jaar geleden, eerst even terug naar afgelopen zondag. De nieuwjaarsreceptie in de Grolsch Veste. FC Twente-directeur Dominique Scholten begint een verhaal dat ervoor zorgt dat de toehoorders hun hoofd langzaam in de richting van Loed ten Cate draaien. "Ik had op dat moment nog steeds niks in de gaten. Ineens dacht ik: hé, dit gaat over mij en nu moet ik maar eens gaan staan. Het gebeurt niet zo gauw dat ik niet weet wat ik moet doen."

Almeloër

Ten Cate, die volgende week 81 wordt, kreeg een FC Twente-shirt met daarop zijn voornaam en een gouden vrijwilligerspeld. Een mooi eerbetoon voor de geboren Almeloër (!), die al van jong af aan fan is van het voetbal zoals dat in Enschede gespeeld wordt: "Eind jaren vijftig reed ik al standaard elke twee weken met m'n vader, een geboren Enschedeër, naar Enschede voor de wedstrijden van Sportclub Enschede in het Diekman. Na de fusie bleef de liefde voor het Enschedese voetbal bestaan."

Externe betrekkingen

Als twintiger ging hij werken voor de gemeente Enschede. Eerst op de afdeling burgerzaken, vanaf z'n 37e op 'representatie', wat je tegenwoordig 'externe betrekkingen' zou noemen.

Hotel Boekelo

Daar kwam hij ook beroepsmatig in aanraking met FC Twente: "Dat kwam door de vele Europese wedstrijden die de club in de jaren zeventig en tachtig speelde. Wij kwamen op het idee om de stad Enschede via die buitenlandse gasten op de kaart te zetten. Als zo'n ploeg in Enschede was, overnachtten ze altijd in Hotel Boekelo. Ik zorgde dat op elke kamer een brief van de burgemeester werd neergezet, met wat lokale lekkernijen, zoals een kruidenbitter en een krentenwegge. In de hoop dat de spelers later nog eens terug zouden keren naar onze mooie stad."

Het bestuur van de club kreeg daar lucht van en vroeg Ten Cate of hij perschef wilde worden. En zo werd hij door zijn werkgever in 1998 'uitgeleend' aan FC Twente. Dat was het jaar dat het nieuwe stadion werd opgeleverd. "Daarover heb ik wel een mooi verhaal. Er moest in het nieuwe stadion een donkere kamer worden gerealiseerd, pal naast de perskamer. Zodat fotografen ter plekke hun foto's konden ontwikkelen. Bleek achteraf weggegooid geld. Er is nauwelijks gebruik van gemaakt, omdat de digitale fotografie toen net aan een opmars begon."

Simon Cziommer

Een anekdote uit die tijd, waar Ten Cate nog wel eens badend in het zweet van wakker schrikt, is die met Simon Cziommer: "We speelden in 1999 met de A1 een toernooi tegen Europese en Zuid-Amerikaanse topclubs in Dallas. Ik mocht mee met trainer Issy ten Donkelaar. Een van onze spelers was Simon Cziommer. De scheids in één van die wedstrijden was zó partijdig, dat Simon hem vanachter een enorme beuk gaf. Dat kon echt niet door de beugel. In Amerika hoor je dan al gauw mensen roepen: 'Arrest him, arrest him!' Ik heb niet nagedacht en Simon direct van het veld geplukt, naar de bus gejaagd en gezegd: 'Hier blijf je zitten! Je komt er onder geen beding uit!'. Dat is zijn redding geweest, anders was hij ter plekke opgepakt. Er was veel politie aanwezig en ze hebben echt nog wel even naar hem gezocht, maar gelukkig niet in onze bus gekeken."

Goede naam van de club

Overigens was het Ten Cate niet eens te doen om de goede naam van de club, vertelt hij 26 jaar later: "Nee, joh. Het ging mij puur om het beschermen van Simon. Maar achteraf hebben we zo wel veel trammelant voorkomen." Hij lacht: "Bij terugkomst hebben we dat voorval verzwegen, maar nu kan ik het wel zeggen. Is toch verjaard."

Met de komst van een nieuwe algemeen directeur was het gedaan met de functie van perschef, vertelt hij: "Ik zou manager communicatie en marketing worden." Hij lacht: "Loed ten Cate zou dan voorwoorden moeten gaan schrijven en speeches, maar Loed ten Cate kan dat helemaal niet en vindt dat niet leuk. In goed overleg hebben we toen afscheid van elkaar genomen. Ik had een terugkeergarantie en kon gelukkig zo weer terug naar de gemeente."

Passend voetbal

Vanaf dat moment begon zijn vrijwilligerschap voor de club. Sindsdien ontvangt hij de medewerkers van de pers bij alle wedstrijden van FC Twente, is hij teammanager van oud-FC Twente en manager van het 'passend voetbal' oftewel P-voetbal ('voetbal voor mensen met een beperking, maar door het G-voetbal te noemen, leg je zo'n nadruk op de handicap'), dat onder de vlag van FC Twente wordt georganiseerd.

"Wat ik ben zonder FC Twente? Ik ga me geheid vervelen. En wat FC Twente is zonder Loed ten Cate? Oh, dat gaat gewoon door. Dat zou ook niet goed zijn. Ik hoop wel dat ze zich mij straks herinneren als iemand die zich met ziel en zaligheid voor de club heeft ingezet. De gouden vrijwilligerspeld draag ik vanaf nu met trots bij alle wedstrijden."