Arnoud van den Berg brengt met boek en plaat ode aan Twentes beste bluesband ooit

Cuban Heels zag eind jaren tachtig het levenslicht in Haaksbergen. Drie van de vier leden werkten er bij de Twentsche Kabelfabriek. Ze hadden echter nog meer gemeen: de liefde voor de blues. "We speelden al een tijdje met verschillende zangers, maar waren daar nooit echt tevreden over. Tot platenzaakeigenaar Peter Mense ons tipte. Hij zei: 'Je moet Jan Hidding hebben!'. Wij kenden Jan wel. Dat was een punker op van die legerkistjes. Die paste toch niet bij ons..?"

Peter had Hidding nooit horen zingen, maar voorvoelde kennelijk dat Jan de blues in zich had. Arnoud van den Berg lacht: "We hebben Jan maar uitgenodigd en vervolgens blies hij ons helemaal van de sokken! Zijn charisma, zijn looks en zijn Jim Morrisonachtige stem. Het klopte helemaal. Vanaf dat moment wisten we: we worden goed!"

Binnen- en buitenland

In de jaren negentig speelde de band heel Twente plat. Pas in 2001 was er de eerste plaat en met een boeker uit Amsterdam volgden toen pas optredens buiten de regio, tot in het buitenland. Nadat Van den Berg er ruim tien jaar geleden uitstapte, ging de band - in verschillende samenstellingen - nog een paar jaar door, maar zo goed als ze ooit waren, werden ze volgens Van den Berg nooit meer. De bassist bleef actief in de muziek als lid van het Robin Nolan Trio.

Op de verzamel-lp 'In a Hong Kong Drizzle on Cuban Heels', die in een beperkte oplage op vinyl verschijnt, staan vooral de rustiger nummers van de vier platen die de band maakte. Van den Berg: "Het zijn ook stuk voor stuk nummers die goed in het gehoor zullen liggen bij normale mensen. Niet die teringherrie die we óók maakten, haha. Op deze nummers komt de stem van Jan ook het beste uit de verf. Dan hoor je echt een van de beste blueszangers van Nederland zingen."

Louterend effect

Zonder het te weten begon Arnoud van den Berg in 2014 te schrijven aan wat uiteindelijk het boek 'Hoboblues' zou worden: "Ik begon met het opschrijven van anekdotes over de band, over Haaksbergen, over de fabriek waar we werkten. Het had een louterend effect op mij. Later heb ik er heel veel fictie aan toegevoegd. 'Autofictie' noemen ze het genre dat zo ontstaat. En nu mag ik mezelf ineens schrijver noemen. Of liever: een schrijvende muzikant. Laten we het niet overdrijven", lacht hij.

Bij het schrijven had de geboren Tukker 'Joe Speedboot' voor ogen: "Het boek van Tommie Wieringa uit 2004 is echt mijn inspiratiebron. De stijl, de onderwerpskeuze, zo wilde ik ook schrijven. Of dat gelukt is? Ik denk het wel. Ik ben er zelf in elk geval erg tevreden over. De stijl staat dicht bij de boeken die ik zelf graag lees en het staat qua gevoel heel dicht bij de blues."

Of er op korte termijn een tweede boek volgt, durft Van den Berg nog niet te zeggen: "Toen ik aan Hoboblues begon, was dat zonder enige verwachting. Dat kan nu natuurlijk niet meer. We gaan het wel zien..."

Boek en plaat worden op zondag 16 februari om 16.00 uur gepresenteerd in Jazzpodium De Tor aan de Walstraat in Enschede. Op vrijdag 14 februari speelt het Robin Nolan Trio mét Arnoud van den Berg op bas vanaf 21.00 uur bewerkingen van George Harrison-klassiekers in De Tor.