Hengelo's trio zingt Dylan in het Nederlands: 'Oh, bedoelt-ie dat?'

Assink vormt nu een kleine twee jaar samen met Bart Eugelink en Philip Reijns 60s Dylan. Bij 1Twente Vandaag speelden ze twee vertaalde Dylansongs live en daaraan voorafgaand werden ze aan de tand gevoeld door het presentatieduo Veurink en Vriend.

Bart Eugelink herhaalt de eerste vraag: "Of we allemaal een voorliefde voor Dylan hebben? Haha, nee hoor, maar die liefde begint wel steeds meer te komen."

Philip Reijns zit er hetzelfde in: "Ik kende natuurlijk de klassieke elpee Desire, maar verder wist ik weinig van Dylan." Eugelink: "Leuk dat je dat zegt, want die elpee uit 1975 was voor ons allemaal de trigger om naar Dylan te gaan luisteren."

Huiskamersetting

Tijdens het huiskamerfestival 'Literatuur bij de Buur' op zondag 26 januari speelde 60s Dylan voor het eerst wat Nederlandstalige Dylansongs. Assink: "We wilden eens zien hoe dat in een huiskamersetting ontvangen werd en dat bleek een succes. Toen besloten we om daar meer mee te gaan doen."

Hoe dat klinkt, kunnen mensen zelf ervaren in onder meer de Almelose bieb (2 maart) en de Reggehof in Goor (6 april). Assink: "Daar wordt de nieuwe film A Complete Unknown getoond en wij spelen dan een set met veelal minder bekende Dylansongs in een Nederlandstalig jasje. De nummers vertellen het verhaal hoe de jonge Dylan naar New York ging, daar bekendheid verwierf en uiteindelijk 'the voice of his generation' werd."

Wat Assink in elk geval niet heeft gedaan is Dylans songs letterlijk vertalen: "Dan krijg je hele rare zinnen. Neem Blowing in the wind. Daarvan is vrijwel geen enkele zin letterlijk vertaald. Ik zing bijvoorbeeld: 'Hoe lang kunnen vrouwen nog over straat zonder angst en wanneer duurt de eerlijkheid het langst?' Dat zong Dylan nooit, maar daar gaat het ook niet om. Dylan stelt heel veel vragen waarop geen antwoorden zijn. Ik heb er gewoon een paar aan toegevoegd die in deze tijd spelen."

Eugelink is blij verrast met de reacties van het publiek. Behalve bij 'Literatuur bij de Buur' speelde de band ook al twee uitverkochte concerten in Zevenaar en Emmen: "Het publiek kent al die songs van vroeger en als ze dan nu een Nederlandse vertaling horen, zie je de verwondering: 'Oh, gaat het daar over? Dat heb ik er nooit achter gezocht'. Ik had zelf ook niet durven vermoeden dat er zo'n werkelijkheid achter die teksten zat", zegt Eugelink, die overdag docent maatschappijleer is.

Godslastering

Is het geen godslastering, het vrijelijk vertalen van werk van de zingende Nobelprijswinnaar? "Ja, dat zou je kunnen zeggen", reageert Assink besmuikt, maar Reijns valt hem in de rede: "Frans heeft het prachtig gedaan. Mijn liefde voor Dylan is zelfs gegroeid door Frans' vertalingen. Dat zegt wel iets, toch?"

De band bracht twee Nederlandstalige versies van Dylansongs ten gehore: Enkel een kop koffie (One more cup of coffee) en Morgen is nog ver (Tomorrow is a long time)