Een strik om drie jaar Noaberschap Ukraine Twente: ‘Het is een natuurlijk einde van de stichting geworden’

Veel vluchtelingen hebben nu eigen huisvesting gevonden of maken gebruik van gemeentelijke opvang. Ook is er een klein gedeelte weer terug naar Oekraïne. “Het is een natuurlijk einde aan het bestaan van de stichting geworden,” vertelt Hans van Rheenen, bestuurslid van NUTwente.

Opstart

Een week na de inval in Kyiv wordt stichting Noaberschap Ukraine Twente opgericht. “Er kwamen grote aantallen ontheemden richting Nederland en er waren mensen die zelf naar de grens met Oekraïne of Polen reden om ze op te halen en ze opvang te bieden. Kortom, het was chaos,” legt het bestuurslid uit.

De stichting probeert daarin orde te brengen door informatieavonden te organiseren en gastgezinnen te werven die bereid zijn Oekraïners op te vangen. “We maakten vooral duidelijk waarom je het niét zou moeten doen. Want je weet waar je aan begint, maar je hebt geen idee wanneer het afgelopen is.”

Gastgezinnen

De vrijwilligers van NUTwente houden intakegesprekken om de vluchtelingen te matchen aan een gastgezin. “Denk bijvoorbeeld aan mensen die honden of katten hebben, wil een gastgezin wel een huisdier in huis? En mag er gerookt worden?”

Van Rheenen wordt zomer 2022 gevraagd om te helpen in het bestuur. Vanaf het eerste moment besteedt hij veel tijd aan de stichting. “Er was moeheid bij gastgezinnen of het klikte niet tussen gezin en gast, ondanks dat we geprobeerd hebben om ze netjes te matchen.”

Daarnaast lopen gastgezinnen tegen hogere afvalstoffenheffing en energieprijzen aan. Zij krijgen namelijk geen subsidies voor het opvangen van vluchtelingen. “Wanneer het teveel werd voor een gezin, moest ik in de database op zoek naar een ander gezin dat de ontheemden een thuis kon bieden,” legt van Rheenen uit. In deze database zaten zo’n tweehonderd potentiële huishoudens.

Einde van NUTwente

De stichting heeft in totaal opvang geregeld voor ongeveer vierhonderd Oekraïners. Een aantal van hen woont nog steeds bij gastgezinnen. Deze gezinnen en vluchtelingen hebben inmiddels een vaste contactpersoon in hun eigen gemeente, waar ze terechtkunnen met eventuele vragen of problemen. “Gasten en gezinnen bouwen vaak een band op. Zo is er een gezin dat nog steeds regelmatig op zaterdagmiddag bezoek krijgt van de Oekraïners die ze ooit in huis hebben genomen. Dat zijn banden voor het leven.”

Op dinsdag 4 maart gaat er een strik om het verhaal. Dan organiseert de stichting een bedankavond in het stadhuis van Enschede. Alle vrijwilligers, gastgezinnen en anderen die zich voor de stichting hebben ingezet, zijn uitgenodigd voor een hapje en een drankje. “Ik ben blij dat ik me nuttig heb kunnen maken en iets voor anderen heb kunnen betekenen. Trots is niet het juiste woord, dat past niet bij me. De Oekraïners kregen een fatsoenlijke plek en hoefden niet op stations te overnachten - dat geeft voldoening.”