Beschuldigingen over duiveluitdrijvingen en lijfstraffen voor minderjarigen bij omstreden sekte Pater Pio

"Deze sekte en grote leider 'Bid Trees' met haar rozenkrans moeten nú een halt worden toegeroepen", zegt een ex-sektelid dat aangifte heeft gedaan.

Zoals gisteravond gemeld, blijkt uit gezamenlijk onderzoek door RTV Oost en De Twentsche Courant Tubantia dat er de afgelopen jaren alarmerende meldingen zijn gedaan bij politie, justitie, de gemeente Tubbergen en de Inspectie Gezondheidszorg.

Drie doodzieke leden kozen voor gebedsgenezing en handoplegging en overleden uiteindelijk. En eind 2022 werden twee minderjarige kinderen uit huis geplaatst nadat ze op school hadden verteld dat ze thuis door hun moeder geregeld klappen kregen.

Kankerpatiënten

'Bid Trees' vergaart naam en faam als ze begin jaren negentig als gebedsgenezeres aan de slag gaat. Van heinde en verre weten patiënten de weg naar haar te vinden. Onder wie de plaatselijk korpschef die zich laat behandelen aan zijn trillende hand en een vrouw die er maar niet in slaagt haar rijbewijs te halen. Ook kankerpatiënten die ten dode zijn opgeschreven, leggen in al hun wanhoop hun lot in handen van 'Bid Trees'.

"Het gaat altijd nog maar door, op dezelfde manier", zegt dit voormalig lid van de sekte:

Het genootschap telt in de hoogtijdagen honderden volgelingen, die hun campers en caravans massaal op de zandweg achter de boerderij parkeren. Onder hen tientallen minderjarigen.

Duivelsoren

Maar 'Bid Trees' haalt medio negentiger jaren - niet lang na de oprichting - óók het nieuws als ze samen met vier van haar volgelingen voor de rechter moet verschijnen voor het knippen van duivelsoren bij een volgeling en psychiatrisch patiënte Betsy. Als haar begeleiders met Betsy gaan wandelen, wordt de vrouw als een hond uitgelaten, aangelijnd aan een stuk touw.

De duiveluitdrijvers worden veroordeeld, Trees en twee secondanten krijgen drie maanden gevangenisstraf.

Wel of geen sekte?

In de officiële oprichtingsakte van 25 november 1993 valt te lezen dat het streng-religieuze Pater Pio een stichting is zonder winstoogmerk. Opgericht om de medemens in nood te helpen. Oud-volgelingen vinden echter dat het gaat om een regelrechte sekte en ook een kinderrechter oordeelt eind 2022 in een vonnis dat hier sprake is van een sekte.

Nadat de twee kinderen op school vertellen dat ze thuis door hun moeder, lid van Pater Pio, worden geslagen, worden ze uit huis geplaatst.

Reïncarnatie

Nadat ze rond de eeuwwisseling ontdekt dat ze een reïncarnatie is van de Heilige Theresia gaat Trees voortaan als Theresia door het leven.

Hele dagen zwaait ze met haar rozenkransje. Op die manier staat ze in rechtstreeks contact met Pater Pio, de populaire in 1968 overleden Italiaanse heilige. Hij was niet alleen een vermaard duiveluitdrijver, maar ook fervent pleitbezorger van het bidden met de rozenkrans.

Achter de tralies

Dat hun grote leidster na de affaire met de duivelsoren achter de tralies belandt, is een grote schok voor haar volgelingen. "We moesten geregeld in groepsverband voor haar bidden. Af en toe mocht ze vanuit de gevangenis bellen. Dan waren we met z'n allen bijeen", zegt een oud-lid. "We kregen dan een soort peptalk. Waarschijnlijk was ze bang dat tijdens haar detentie de boel uit elkaar zou vallen."

Belgische dependance

In ruim drie decennia maakten vermoedelijk honderden leden deel uit van het Pater Pio-genootschap. Gehuisvest in de woonboerderij of in campers die rond het erf staan en die onder meer worden aangeschaft met donaties van de leden. Ook wonen er leden in andere huizen die de stichting in bruikleen heeft, waaronder in Glanerbrug.

Ook in de Theresiahoeve, een soort dependance in België, zijn meerdere leden ondergebracht. Onder wie kinderen die in Hulst in het aangrenzende Zeeland naar school gaan.

Pater Pio's wil is wet

Oud-leden schetsen het beeld van een streng katholieke gemeenschap, waarin Trees' wil wet is. Of eigenlijk: die van Pater Pio. Mensen die door omstandigheden in een kwetsbare situatie belanden, zoeken er hun heil. De leden komen uit het hele land, met opvallend veel volgelingen uit de regio Volendam.

Onder de leden bevinden zich ook meerdere echtparen met kinderen. Die kinderen worden geregeld aan het werk gezet. Ze moeten allerlei klussen opknappen. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat.

"Bij het inpakken van de vrachtwagens voor de hulptransporten naar Roemenië bijvoorbeeld. Soms, als we een hele nacht hadden doorgewerkt en alles hadden ingepakt, kwam Trees met haar rozenkrans. Dan vroeg ze waar bijvoorbeeld dat ene tafeltje stond. Als dat dan helemaal voorin de oplegger stond, zei ze dat 'De Pater' had gezegd dat het juist achterin moest staan. En dan moesten we alles weer uitpakken. Of het kwam voor dat we in de vakantie het hele bos moesten aanharken. Een nutteloze klus, maar je deed het."

En zo gaat 'De Pater' ook over de financiële huishouding. Onder meer via de rozenkrans wordt vastgesteld hoeveel de volgelingen moeten afdragen aan de stichting.

Seksueel geobsedeerd

"Trees had een obsessie voor het seksuele. Veel van haar opvattingen zijn daar naar terug te leiden", vertellen uitgetreden sekteleden. Niet dat ze ooit fysiek zijn aangeraakt, maar op seksuele gevoelens rust voor de pubers binnen Pater Pio en absoluut taboe. 'Seksuele kronkels', worden de verboden gedachtes genoemd.

Lijfstraffen

Oud-leden spreken bovendien van lijfstraffen en psychische terreur. Wie als klein kind niet wil luisteren, wordt urenlang in een hoek gezet. Of moet in het kippenhok slapen.

Als de stichting op een bepaald moment een grote partij roggebrood krijgt, worden de kinderen tot hun grote afschuw gedwongen het te eten. Ook omdat roggebrood de duivel weghoudt. "We hadden zo veel roggebrood dat het op een bepaald moment bedorven raakte. Dan werd de schimmel eraf geschraapt en moesten we het opeten. Kotste je het uit, dan moest je dat vervolgens opeten."

Traumatische ervaring

De kinderen moeten met regelmaat van de klok gebedsversjes opzeggen. Op de knieën, eindeloos lang. Soms net zolang tot ze zaken bekennen waarvan ze worden beschuldigd. "Maar die je niet eens had gedaan. Dan bekende je uiteindeijk maar om er verder vanaf te zijn."

De kinderen van toen zijn inmiddels volwassen. Een aantal van hen heeft nog altijd contact met elkaar. "En zonder uitzondering is er niemand die positief terugkijkt op de tijd bij 'Bid Trees'. Een aantal van ons heeft psychische hulp. Die jeugd was één grote traumatische ervaring."

Gehersenspoeld

Tot op de dag van vandaag voelen ze zich achtervolgd door Pater Pio en zijn aardse zendeling Trees. "Achteraf kom je tot de conclusie dat je was gehersenspoeld. Maar als je er middenin zit, groei je erin op. Dan weet je niet anders."

Een andere ex-volgeling: "Ik ben er al jaren uit en het gaat gelukkig goed met me. Ik heb een lieve vrouw en prachtige kinderen. Maar ik krijg nog elke keer een enorme knoop in mijn maag als ik langs die boerderij rijd."

Doodzieke patiënten

Naar nu blijkt, hebben zich bovendien schrijnende situaties voorgedaan rond drie ernstig zieke leden, die weigerden zich volgens de reguliere gezondheidszorg te laten verplegen. In plaats daarvan legden ze hun lot in handen van 'Bid Trees' annex Pater Pio en zijn gebedsgenezing en handoplegging hun laatste hoop.

Zo wees nierpatiënt Johan uit Volendam ooit een donornier af. Tijdens een bedevaart met het hele gezelschap naar de Italiaanse geboorteplaats van Pater Pio ging het het steeds slechter.

"Toen Johan ziek in een caravan lag, moesten we als volgelingen bidden. Staand rond de caravan, met onze handen ertegenaan. Je kunt je voorstellen dat dat op een kind enorm veel indruk maakt", zegt een oud-lid. Als het alsmaar slechter gaat met Johan, stapt hij uit het genootschap. Hij aanvaardt alsnog een donornier, maar het is dan al te laat.

Johan overlijdt in 2006. "Zijn weduwe vertelde later dat artsen hebben aangegeven dat hij niet had hoeven overlijden, wanneer hij eerder een donornier had gekregen."

Havermoutpap tegen de kanker

En dan is er het verhaal van Marianne bij wie borstkanker wordt vastgesteld. De tumoren zoeken zich een weg naar buiten en de vrouw loopt open wonden op, die ze onder meer moet behandelen met een papje van Dode Zeezout.

'De kanker lopen we d'r wel oet', zou Trees in plat Twents hebben gezegd. De patiënte moet talloze rondjes lopen in de tuin achter hun woning in Glanerbrug. Na enige tijd raakt ze zo verzwakt, dat dit alleen nog maar lukt als andere volgelingen haar ondersteunen.

En ze moet vooral havermoutpap eten. Door al die pap zwelt de buik van de sterk vermagerde en fragiele Marianne op.

Als haar zoon januari 2003 naar Glanerbrug wordt geroepen, treft hij moeder in bed aan. "Ze keek me aan en zei: 'Help me'. Het volgende moment gleed ze weg. Er is nog geprobeerd te reanimeren, maar dat mocht niet meer baten."
Als hij het verhaal vertelt, wordt het de zoon te veel en barst in snikken uit.

Pap uit het lichaam

In de aangifte valt te lezen dat het grote paniek is. "Omdat de huisarts zou komen om de natuurlijke dood vast te stellen. Al die pap in haar lichaam zou vragen oproepen. De man van Marianne werd vervolgens opgedragen om via een soort omgekeerde mond-op-mondbeademing de meeste pap weer uit het ontzielde lichaam te halen van zijn zojuist overleden echtgenote."

ALS-patiënt

Enkele maanden na de affaire in het Drentse Ruinerwold, waar een gezin jarenlang als een sekte leefde, nemen politie en gemeente een kijkje in de woonboerderij in Tubbergen. Daar treffen ze de Duitser Ansgart aan, een zwaar verzwakte ALS-patiënt. De man kan niet meer praten. Slikken gaat uiterst moeizaam. Hij wekt de indruk dat hij stikt.

Via een speciale spraakcomputer, die hij kan aansturen met zijn ogen, laat hij de politie echter weten dat hij heel bewust heeft gekozen voor een verblijf bij deze stichting. De autoriteiten staan machteloos. De ALS-patiënt wordt kort daarop overgebracht naar het ziekenhuis, niet lang daarna overlijdt hij.

Homo-genezing

Op homoseksuele gevoelens rust volgens de leer van Pater Pio een groot taboe. Als blijkt dat een van haar vaste vrijwilligers getrouwd is maar twijfels heeft over zijn geaardheid, moet hij hele nachten in de schuur slapen. In een poging hem zo te genezen. Want Trees dan wel 'De Pater' oordeelt dat de man ziek is.

Ten overstaan van de volgelingen wordt de man vernederd en uiteindelijk laat hij Trees weten dat hij van zijn 'afwijking' genezen wil worden. Uiteindelijk scheidt hij van zijn vrouw.

Drugstesten

In een van de aangiften meldt een ex-lid dat hij als puber ooit is getest op drugsgebruik. Die test was afgenomen door een lid dat in het dagelijks leven huisarts is. De jongen wordt streng gestraft en hij wordt van school gehaald.

Diezelfde huisarts zou ook zijn geraadpleegd bij ziekte onder volgelingen.Hetzelfde ex-lid kampt als puber met medische klachten, waardoor hij extra vaak naar de wc moet om te plassen. Maar van Trees mag dat slechts vijf, zes keer op een dag. Als hij dan in de broek plast, wordt hij door Trees vernederd, uitgescholden voor homo en geroepen dat hij de duivel is, aldus zijn aangifte. Ook komt het voor dat hij naakt op een stoel, met de smerige onderbroek op zijn hoofd. "Terwijl ik achteraf niet uitsluit dat de plasproblemen juist werden veroorzaakt door de spanningen binnen Pater Pio."

'Tweede Ruinerwold'

Het genootschap bestaat intussen nog uit een handvol volgelingen, maar heeft ondanks de aangiften en alarmmeldingen bij diverse instanties dus tot op de dag van vandaag kunnen voortbestaan. Tot ontsteltenis van oud-leden: "Trees is 85, maar de grote vraag is: wie volgt haar straks op? Dit lijkt wel een tweede Ruinerwold. Alleen wordt hier niet ingegrepen."

RTV Oost en De Twensche Courant Tubantia spraken met meerdere betrokkenen rond de stichting Pater Pio. Zij willen uitsluitend anoniem hun verhaal doen. Met name omdat ze hun leven hebben op weten te pakken en niet willen dat hun huidige gezinssituatie eronder lijdt als hun levensverhaal in grote kring bekend wordt.