Veertig jaar geleden ruilde Oele zijn school in voor een buurthuis en het behield daarmee z'n hart
Met het sluiten van de Oelerschool, nu ruim veertig jaar geleden, kreeg de buurtschap ten zuiden van Hengelo er ineens een heus buurthuis bij. En dat buurthuis, dat wordt beheerd door Stichting de Schole, vierde vandaag zijn veertigste verjaardag. Tegelijk namen twee nijvere vrijwilligers afscheid. Annie Markslag en Erwin Wegdam werden door wijkwethouder Claudio Bruggink onderscheiden met een Nijverbij.
Oele kreeg dat buurthuis destijds natuurlijk niet in de schoot geworpen. Een paar volhardende inwoners hebben daar veel werk voor moeten verzetten. Onder hen Erwin Wegdam. De huidige voorzitter Niels Rikkerink typeert Wegdam als 'een nuchtere, no-nonsense man, die zich altijd heeft weggecijferd voor de gemeenschap'. Rikkerink: "Zijn vrouw Irma doet het dagelijks beheer en blijft dat ook doen. Hun zoon Pascal volgt Erwin op binnen het bestuur. Ze wonen schuin tegenover de Schole en zullen altijd op de een of andere manier bij de gemeenschap betrokken blijven."
Annie Markslag was liefst twintig jaar penningmeester van de stichting. Zij doet haar taak over aan Martin Hengelman. En dat is weer de zoon van oud-voorzitter Johan Hengelman. Rikkerink lacht: "Dat is typisch Oele. Er wonen hier maar 300 mensen en bijna iedereen is op de een of andere manier wel als vrijwilliger bij de gemeenschap betrokken."
Stadscompliment De Nijverbij
Annie Markslag was niet alleen penningmeester van Stichting de Schole, ze was ook mede-initiatiefnemer van de Stichting Hart voor Oele, da zich inzet voor reanimatietrainingen en bewustwording over dit levensreddende onderwerp binnen de gemeenschap. Erwin Wegdam was 40 jaar onafgebroken bestuurslid van de stichting. Hij kan gezien worden als het geheugen van de stichting. Acht jaar geleden kregen oud-beheerders Nettie en Bertus Morsink al een Nijverbij uitgereikt. Het stadscompliment De Nijverbij is een blijk van dank voor personen en organisaties die zich vrijwillig inzetten voor de Hengelose samenleving of die een opmerkelijke prestatie hebben geleverd.
Waar in het verderop gelegen Beckum de leefbaarheid wordt afgemeten aan de geplande woningbouw en het voortbestaan van school en andere voorzieningen geldt dat voor Oele veel minder, vertelt Rikkerink: "De school is al weg, voorzieningen zijn er niet en Oele kan niet groeien. Bijna alles hier is van Twickel. Nieuwbouw is nauwelijks mogelijk."
Twickel
Binnen de mogelijkheden die er zijn, zijn de Oelenaren creatief en zelfredzaam, vertelt Rikkerink: "We regelen alles zelf. Kijk naar de Volksfeesten, kijk naar hoe we de Schole overeind houden. Kijk naar de touwtrekvereniging of de klootschietvereniging. Drie jaar geleden stond het heel treffend in de krant: 'In Oele verandert van alles, maar er verdwijnt niets'."
Download onze app
