Van vleermuizen tot 'genocide': omwonenden asielhotel Albergen gaan tot uiterste in rechtszaak

Alles haalden de omwonenden van azc Albergen uit de kast: de verlichting deugde niet, het asbestonderzoek zou onvoldoende zijn geweest, vleermuizen zouden het slachtoffer zijn van de verbouwing, Den Haag zou te veel druk op de gemeente Tubbergen hebben uitgeoefend, het COA zou een criminele organisatie zijn en zelfs het woord genocide viel tijdens de inhoudelijke behandeling in januari.

Voor een aantal Albergenaren voldoende redenen om de verleende omgevingsvergunning aan te vechten. In de hoop zo een streep te kunnen zetten door de bewoning van het voormalig hotel 't Elshuys door maximaal 150 asielzoekers en statushouders.

'Druk vanuit het Rijk'

Maar de rechtbank haalt de bezwaren één voor één onderuit. Ondanks "veel druk vanuit het Rijk" is er geen aanleiding om te denken dat de gemeente Tubbergen het besluit tot vergunningverlening niet zelfstandig heeft genomen, zo concluderen de rechters. Dat is allemaal binnen de kaders van de wet gebeurd. Of, zoals in de uitspraak staat: "Tubbergen mocht het maatschappelijk belang van opvang van vreemdelingen zwaarder laten wegen dan de belangen van omwonenden bij het behoud van de bestaande situatie".

De vergunning blijft dus geldig, en het azc kan open blijven. Eind vorig jaar opende het al de deuren.

Onder dit kader pikken we enkele bezwaren van de omwonenden en eisers eruit, met daarbij de reactie van de rechtbank. Van criminaliteit tot genocide:

Waarom de omwonenden ongelijk krijgen

Woont te ver weg: Een deel van de bezwaren nam de rechtbank niet in behandeling, omdat de bezwaarmakers geen belanghebbenden zijn. Zo woont iemand bijvoorbeeld op ruim 400 meter van het asielhotel. Dan is het volgens de rechters niet aannemelijk dat je "gevolgen van enige betekenis ondervindt" van het vergunningsbesluit.

Genocide: Ook het bezwaar van de Stichting Uitbanning Genocide wordt door de rechtbank als niet-ontvankelijk beoordeeld. Het doel van de stichting (van één Amsterdammer) is het tegengaan van genocide op het blanke ras. De rechtbank is daar duidelijk over: dat heeft niets te maken met de omgevingsvergunning in Albergen. De stichting is geen belanghebbende, en dus wordt dat bezwaar niet eens inhoudelijk bekeken.

COA crimineel: Het COA had onderzocht moeten worden op het faciliteren en plegen van criminele activiteiten, zo stelden de bezwaarmakers. Maar de rechtbank ziet daar geen enkele aanleiding toe. "Er is geen reden om aan te nemen dat het COA de vergunning zal gebruiken om criminele activiteiten te plegen."

Druk uit Den Haag: Tubbergen wilde geen asielzoekerscentrum. Vanuit Den Haag kwam toen de dreiging dat het Rijk de bevoegdheid zou overnemen van de gemeente, en het azc er door zou drukken. Maar het dreigen daarmee is geen formeel besluit, zo stelt de rechtbank. Vervolgens draaide Tubbergen bij, kwam er een overeenkomst met het Rijk en is uiteindelijk de vergunning verleend. "De druk had tot gevolg dat het standpunt van het college is gewijzigd over de komst van de opvanglocatie", erkent de rechtbank. Maar er is geen aanleiding om te zeggen dat Tubbergen die afweging niet meer zelf kon maken door die druk.

Criminaliteit: Omwonenden vrezen voor een aantasting van het woonklimaat, en een toename van criminaliteit. Maar alleen die vrees is onvoldoende om een vergunning dan maar niet te verlenen, zo luidt het oordeel. Daar komt bij dat bij eventuele overlast of criminaliteit, bewoners zich kunnen melden bij de politie of de gemeente. Een kwestie van openbare orde, en geen grond om een vergunning in te trekken of niet te verlenen.